بررسي مشكلات همراه و عوارض تنفسي بعد از ترميم آترزي مري در بيمارستان حضرت علي اصغر تهران از سال 1374 تا 1389

زمينه و هدف: آترزي مري از ناهنجاري‌هاي شايع مري مي‌باشد كه اشكال مختلف آن هم به دليل عوارض تنفسي قبل و بعد از عمل جراحي و هم به دليل همراهي با سندرم ها و ناهنجاريهاي متعدد ديگر اعضاء بدن بيمار را در خطر عوارض جدي كوتاه مدت و بلند مدت قرار مي‌دهد كه ميزان و تنوع اين عوارض در مطالعات مختلف متفاوت ذكر شده است. اين مطالعه با هدف بررسي ناهنجاريهاي همراه و عوارض كوتاه مدت و بلند مدت بيماران مورد عمل جراحي انجام گرفت. روش كار: اين مطالعه بصورت گذشته نگربر روي بيماران مورد عمل جراحي قرار گرفته از سال 1374 تا 1389در بيمارستان ارجاعي حضرت علي اصغر(ع) تهران انجام شد. ابتدا پرونده كليه بيماران مربوطه از نظر اطلاعات دموگرافيك، سوابق زايماني و ميزان و نوع عوارض مشاهده شده در طي مدت پيگيري بررسي و سپس با ويزيت مجدد بيماران يا تماس تلفني وضعيت فعلي سلامت كودك و رشد وزني وي تا پايان مدت پيگيري ( Fallow up ) مشخص گرديد. يافته ها بصورت درصد فراواني و با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه 16 ارائه گرديد. يافته‌ها: در طي مدت پيگيري (حداقل 2 و حداكثر 15.5سال) 66 بيمار مورد بررسي قرار گرفت كه 38 مورد (57.5%) مونث و 28 مورد (42.5%) پسر بودند. 42 مورد (64%) با وزن كم در زمان تولد و 33 مورد (50%) نارس بودند.14 نوزاد (23%) نمره آپگار كمتر از 7 در زمان تولد داشتند. نوع آترزي در 58 مورد (88%) از نوع شايع و فيستول دار بود. 28 مورد (44%) از بيماران ناهنجاري‌هاي همراه داشتند كه شايع‌ترين آنها گوارشي (13 مورد؛ 20%) و سپس قلبي (10 مورد؛ 15%) بود. در 19 بيمار (29%) عوارض تنفسي كوتاه مدت بعد از عمل جراحي بصورت پنوموني آسپيراسيون، پنوموتوراكس، كلاپس ريه و نشت محل آناستوموز رخ داد. پس از ترخيص، عوارض طولاني مدت تنفسي و غير تنفسي در 139 مورد رخ داد. شايع‌ترين آنها انوع پنوموني‌ها، كلاپس ريه، مشكلات دائمي مربوط به ريفلاكس معده، تنگي محل آناستوموز و ويزينگ مداوم بود. 21 مورد از بيماران (31%) فوت نموده و در پيگيري طولاني مدت ساير بيماران، رشد كودك در 62% موارد نرمال بود. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه ميزان عوارض كوتاه مدت و طولاني مدت پس از عمل اين بيماران با نتايج ساير مطالعات همخواني دارد، با اين وجود داشتن پروتكلي كه با مشاركت متخصصين رشته هاي مختلف به منظور كشف هرچه سريعتر مشكلات همراه، استفاده هرچه بيشتر از روشهاي تشخيصي مناسب براي تعيين وضعيت آناتوميك و عملكرد ريه و اقدامات مرتبط با پيشگيري و درمان عفونتهاي تنفسي و مونيتورينگ رشد آنها ممكن است كيفيت زندگي بيماران را بهبود قابل ملاحظه اي دهد.