مقايسه ي نسبت اسيد اوريك به كراتينين ادرار در نوزادان ترم با و بدون آسفيكسي پري ناتال در بيمارستان كودكان علي اصغر و بيمارستان اكبرآبادي طي سال هاي 1390- 1391

زمينه و هدف: آسفيكسي پري ناتال يكي از علل پر اهميت موربيديتي و مورتاليتي نوزادان است. تلاش براي يافتن ماركري براي تشخيص زودهنگام آن ادامه دارد. مطالعه حاضر نيز به بررسي ارزش تشخيصي نسبت اسيد اوريك به كراتينين ادراري در آسفيكسي پري ناتال پرداخته است. روش كار: در مطالعه حاضر، تعداد 48 نوزاد ترم دچار آسفيكسي با 48 نوزاد سالم از نظر نسبت اسيد اوريك به كراتينين ادراري در نمونه ادراري 24 ساعت اول تولد مقايسه شدند. تشخيص آسفيكسي بر اساس معيار هاي زير صورت گرفت: بروز علايم ديسترس جنيني در حين زايمان، آپگار دقيقه اول كمتر از 4 و دقيقه پنجم كمتر از 7 ، ، نياز به احياء نوزاد تازه تولد يافته بيش از 1 دقيقه. اطلاعات دموگرافيك شامل جنس ، وزن تولد، سن بارداري، نوع زايمان و سن بارداري، نيز مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته ها: ميانگين نسبت اسيد اوريك به كراتينين ادراري در گروه نوزادان دچار آسفيكسي به طور معناداري بيشتر از گروه كنترل بود (p=0.0001). در نوزادان دچار آسفيكسي، نسبت UA/Cr ادراري به طور مثبت و قابل توجهي با شدت آسفيكسي مرتبط بود (p=0.0001). مقادير نسبت UA/Cr ادراري، با جنسيت نوزادان، سن بارداري، وزن هنگام تولد ارتباطي نداشت.. نقطه برش 20/1 ، مناسب ترين نقطه برش UA/Cr ادراري در تشخيص آسفيكسي پري ناتال در نوزادان ترم به نظر مي رسد. نتيجه گيري: Urine UA/Cr ratio را مي توان به عنوان ماركري مناسب جهت تشخيص سريع، آسان و كم هزينه آسفيكسي پري ناتال معرفي كرد.