بررسي پايايي مقياس FOUR اصلي و اصلاح شده بر بيماران بستري شده در بخش مراقبت هاي ويژه

زمينه و هدف: ارزيابي بيماران كمايي يكي از مهم ترين بخش از مراقبت ويژه است. تعدادي از ابزارهاي در دسترس بررسي كما به صورت عمومي و گسترده به كار مي روند. از بهترين آن ها كه شناخته شده و مورد مقبول عموم واقع شده است GCS مي باشد. به تازگي ابزاري به نام FOUR (نماي كلي از عدم پاسخ) به عنوان مقياس مناسب جهت بررسي بيماران دچار تغيير سطح هوشياري معرفي شده است كه در حال گذراندن مراحل تكميلي خود مي باشد. اين پژوهش بخشي از مطالعه بزرگ تر اصلاح و اعتباريابي مقياس FOUR بوده و هدف از اين مطالعه بررسي پايايي مقياس FOUR اصلي و اصلاح شده در بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه بود. روشكار: اين پژوهش از نوع تحقيق روششناسي مي باشد. جهت تعيين پايايي از توافق نظر بين مشاهده كنندگان استفاده شد. نرم افزار به كار گرفته شده SPSS نسخه 21 بود. پانزده بيمار بستري در بخش مراقبت هاي ويژه توسط 40 پرستار آموزش ديده با ابزار FOUR اصلي و اصلاح شده امتياز دهي شدند و در مجموع 104 بار مشاهده توسط مشاهده كنندگان انجام شد. يافته ها: توافق نظر بين مشاهده كنندگان در امتيازدهي FOUR اصلي 0/28 (p=0/12) با احتمال 0/95 رصد داراي سطح معناداري نبود و در FOUR اصلاح شده توافق نظر بين مشاهده كنندگان 0/63 (p=0/001) با احتمال 99/9% درصد محاسبه شد، كه داراي توافق معناداري بود. نتيجه گيري: مقياس FOUR اصلاح شده پاياتر از FOUR اصلي بود.