نگرش نسبت به سوء مصرف مواد و پيامدهاي آن: نقش پيش بين صفات شخصيت و عوامل جمعيت شناختي

زمينه و هدف: سوء مصرف مواد از مهم ترين چالش هاي پيش روي متخصصان سلامت روان در جوامع معاصر است. اين مطالعه با هدف بررسي نقش صفات شخصيت و عوامل جمعيت شناختي در نگرش نسبت به سوء مصرف مواد و پيامدهاي آن انجام گرفت. روش كار: طي يك مطالعه توصيفي مقطعي از ميان دانشجويان دانشگاه دامغان تعداد 95 دانشجوي پسر و 105 دانشجوي دختر با روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و مقياس نگرش سنج به مواد مخدر، پرسشنامه پنج عامل شخصيت و پرسشنامه جمعيت شناختي را تكميل كردند. داده ها به كمك همبستگي و تحليل رگرسيون چندگانه به روش گام به گام با نرم افزار SPSS19 تحليل شدند. يافته ها: بين روان رنجورخويي، برون گرايي، گشودگي، توافق پذيري، مسئوليت پذيري و درآمد با نگرش نسبت يه سوء مصرف مواد و خطرات آن رابطه معنادار وجود داشت (p 0/001). جنسيت، سطح تحصيلات و سن نيز تنها رابطه معناداري با نگرش به خطرات سوء مصرف مواد داشتند (p 0/001). توافق پذيري، روان رنجورخويي، مسئوليت پذيري، گشودگي و درآمد نقش معناداري در پيش بيني تمايل به سوء مصرف مواد داشتند (p 0/001). به علاوه، مسئوليت پذيري، گشودگي، روان رنجورخويي، جنسيت، توافق پذيري، سطح تحصيلات و سن در پيش بيني خطرات سوء مصرف مواد داراي نقش معناداري بودند (p 0/001). نتيجه گيري: صفات شخصيتي و عوامل جمعيت شناختي نقش مهمي در گرايش به سوء مصرف مواد و خطرات ادراك شده آن دارند. به منظور پيشگيري اوليه از سوء مصرف مواد توجه به اين عوامل در تدوين و اجراي برنامه هاي پيشگيرانه طي كارآزمايي‌هاي باليني ضروري است.