بررسي و مقايسه شيوع سوء تغذيه در كودكان زير 5 سال سه شهرستان سلماس، روانسر و سميرم در سال 1390

زمينه و هدف: سوء تغذيه عامل عمده كاهش عمر و بيماري زايي در كودكان است و كودكان دچار سوء تغذيه نسبت به كودكان سالم در معرض خطر بالاتر بيماري و مرگ قرار دارند. مطالعه حاضر با هدف تعيين ميزان شيوع سوء تغذيه در شهرستان سلماس و مقايسه آن با شهرستان هاي روانسر و سميرم انجام شد. روش كار: در مطالعه مقطعي حاضر 902 كودك زير 5 سال در شهرستان سلماس مورد بررسي قرار گرفتند و نتايج آن با مطالعات همزمان انجام شده در شهرستان هاي روانسر و سميرم مقايسه گرديد. اطلاعات پرسشنامه، در نرم افزارآماري ENA وارد شد و سپس با توجه به شاخص هاي WHO، درصد كودكان مبتلا به سوء تغذيه (كم وزني، لاغري، كوتاه قدي) محاسبه شد. براي بررسي ارتباط متغيرها با شاخص هاي تغذيه اي از آزمون كاي اسكوئر در سطح معني داري 0.05 = alpha و نرم افزار SPSS استفاده شد. يافته ها: در مطالعه حاضر، سوء تغذيه بر اساس معيار كم وزني، كوتاه قدي و لاغري در سلماس به ترتيب، 2.3، 7.3 و 1.4 درصد بود. اختلاف معناداري بين شاخص هاي تغذيه اي در دو جنس مشاهده نگرديد. مقايسه نتايج منطقه شهري با مناطق روستايي در شهرستان سلماس نيز نشان داد كه در صد شيوع كوتاه قدي در مناطق روستايي بيشتر از مناطق شهري است و اين اختلاف معنادار بود (0.001 p). در شهرستان روانسر بيشترين ميزان سوء تغذيه از نوع كم وزني در دختران (4.5%) و در شهرستان سميرم نيز بيشترين ميزان سوء تغذيه از نوع لاغري درپسران (10.9%) مشاهده گرديد. نتيجه گيري: مقايسه شاخص هاي تغذيه اي در سه شهرستان نشان داد كه شيوع كم وزني، كوتاه قدي و لاغري در دختران و پسران در شهرستان سميرم بيشتر از دو شهرستان مورد مطالعه بود و شهرستان سلماس از نظر كم وزني و لاغري نسبت به دو شهرستان ديگر از شيوع كمتري داشت در حالي كه در خصوص شيوع كوتاه قدي در دو جنس دختر و پسر بعد از شهرستان سميرم از درصد بالايي برخوردار بود.