مقايسه توانايي ايجاد محيط رشد و تمايز مناسب سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي مشتق از بافت چربي انساني بين داربست‌هاي زيستي مختلف

زمينه و هدف: هرچند وجود سلول‌هاي پيش ساز در سطح مفصلي غضروف مشاهده شده است ولي به علت عدم دسترسي به منبع خون‌رساني، اين بخش توانايي ناچيزي در ترميم دارد. در گذشته مهندسي بافت غضروف به‌طور عمده بر اساس جمع‌آوري سلول‌هاي غضروفي از سطح مفصل، كشت آن‌ها در محيط آزمايشگاه روي داربست‌هاي قابل‌جذب مثل پلي گليكوليك اسيد و پيوند اتولوگ آن بوده است. اخيراً با توجه به مشكلات در جمع‌آوري سلول‌هاي مذكور، استفاده از سلول‌هاي بنيادي جهت توليد سلول‌هاي غضروفي مورد توجه قرار گرفته است. از جمله عوامل مهم در اين موفقيت، استفاده از داربست‌هاي مناسب با خواص مكانيكي و زيستي فوق‌العاده جهت فراهم آوردن يك محيط رشد بهينه و شرايط مناسب تمايززايي سلول‌هاي بنيادي مي‌باشد. در اين تحقيق به ارزيابي كارايي سه داربست ( Fibrin glue(FG) و آلژينات و  poly lacticcoglycolic acid (PLGA) در ايجاد محيط مناسب جهت رشد سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي پرداخته شد. روش كار: در اين مطالعه، پس از آماده‌سازي سه داربست FG و آلژينات و PLGA و جداسازي سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي از بافت چربي، اين سلول‌ها به‌طور جداگانه بر روي اين سه داربست كشت و تمايز داده شد و پس از گذشت 2 هفته از تمايز سلول‌ها بر روي داربست‌ها، بررسي بيان ژن‌هاي كندروژنيك در هر يك از داربست‌ها توسط Real time PCR انجام پذيرفت. يافته‌ها: نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه فيبرين گلو بالاترين بيان را در ژن‌هاي كندروژنيك نسبت به ديگر داربست‌ها دارا بود. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج حاصل، به نظر مي‌رسد استفاده از داربست‌هاي طبيعي همچون فيبرين گلو مي‌تواند به‌عنوان محافظي به‌منظور تمايز سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي براي توسعه استراتژي‌هاي كارا و جديد در مهندسي بافت و طب ترميمي مورد استفاده قرار گيرد.