بررسي سطح سواد سلامت در مراجعين به مركز تحقيقات ديابت يزد

مقدمه:توانايي به كار گيري مهارت هايي نظير خواندن، شنيدن، تجزيه و تحليل و تصميم گيري مناسب در موقعيت هاي سلامتي مرهون ميزان ظرفيت هر فرد براي كسب، تفسير و درك اطلاعات اوليه و خدمات سلامتي است كه در قالب سواد سلامت فرد تعريف مي شود. هدف از مطالعه حاضر تعيين سطح سواد سلامت در مراجعين به مركز تحقيقات ديابت يزد بوده است. روش بررسي: اين مطالعه به روش مقطعي و تحليلي بر روي 432 بيمار مراجعه كننده به مركز تحقيقات ديابت شهر يزد در سال 1393 انجام گرديد. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد سواد سلامتي عملكردي بزرگسالان(Test Of Functional Health Literacy in Adults) TOFHLA جمع آوري و در نرم افزار SPSS نسخه 17 با استفاده از آزمون T-Test، ChiSquare، A-Nova و رگرسيون خطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: ميانگين سني افراد مورد مطالعه 6.32 ± 55.02 سال و ميانگين سابقه ابتلا به ديابت 7.13 ± 10.24 سال مي باشد. افزايش نمره سواد سلامت با افزايش سن و كاهش سال هاي ابتلا به ديابت همراه است. ميانگين نمره سواد سلامت به صورت معني داري در آقايان بيشتر از خانم ها و در افراد بازنشسته، افراد ساكن شهر، افراد با ميزان تحصيلات راهنمايي تا ديپلم و دانشگاهي و داراي وضعيت اقتصادي خوب و متوسط بيشتر از سايرين مي باشد. (0.001 P ). نتيجه گيري:نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه سواد سلامت در 59.3% بيماران ديابتي مراجعه كننده به مركز تحقيقات ديابت، ناكافي و در 18.5% مرزي بود و فقط 22.2% افراد سواد سلامت كافي داشتند كه لزوم ايجاد تسهيلات جهت آموزش سواد سلامت در اين بيماران ضروري به نظر مي رسد.