مقايسه هوش معنوي و سبك‌هاي اسنادي در زنان معتاد و غيرمعتاد

مقدمه: هوش معنوي به درك رابطه با سرچشمه هستي و معنا بخشي به زندگي گفته مي شود؛ يعني آنچه هدف غايي ما از زيستن است را تشكيل مي دهد. اين پژوهش باهدف مقايسه هوش معنوي و سبك هاي اسنادي زنان معتاد و غير معتاد شهر يزد انجام شده است. روش بررسي: اين پژوهش اين پژوهش از نوع همبستگي بود. جامعه موردمطالعه اين پژوهش شامل كليه زنان شهر يزد در سال 1392 بود؛ كه نمونه اي به حجم 300 نفر به روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي چندمرحله اي از مناطق سه گانه شهر يزد انتخاب شد؛ و از جامعه زنان معتاد مراجعه كننده به مراكز ترك اعتياد در شهر به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي تصادفي نمونه اي با حجم 108 نفر انتخاب شد. در اين پژوهش از پرسشنامه هوش معنوي 29 سؤالي عبدالله زاده وهمكاران و از پرسشنامه سبك اسنادي پترسون و سليگمن(ASQ) استفاده شد و داده ها با روش هاي آماري تي مستقل و همبستگي پيرسون تحليل شد. يافته ها: نتايج پژوهش بيانگر تفاوت معنادار ميان هوش معنوي زنان معتاد و غير معتاد بود (يك دامنه، 05/0P 0.05, df= 406, t= 3.22)، همچنين زنان معتاد به طور معناداري از سبك اسنادي منفي در برابر شكست ها استفاده مي كردند (يك دامنه، P 0.001, df= 406, t= 5.90 ) و بين هوش معنوي و سبك هاي اسنادي همبستگي مثبت وجود دارد (rs= 0.582, N= 306, P 0.001، دو دامنه). نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش، بدون درك معناي زندگي، زيستن ارزش چنداني براي انسان نخواهد داشت. چراكه رنج زندگي بدون معنويت، رنج معنادار نخواهد بود؛ و در مواجهه با چالش هاي زندگي انسان را به كناره گيري و درماندگي خواهد رساند. بر همين اساس يافتن معناي زندگي و داشتن سبك هاي اسنادي مثبت از عوامل اثرگذار بر گرايش افراد به مواد مخدر است.