مقايسه تاثير دو روش آموزش مجازي و سنتي در يادگيري درس آشنايي با وسايل و تجهيزات دندانپزشكي و نگهداري آن‌ها دانشجويان دوره دكتراي عمومي دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي

زمينه و هدف: همراه بار شد سريع تكنولوژي و آموزش مبتني بر اينترنت روش هاي يادگيري تركيبي گسترش يافته و كلاس هاي سنتي به سوي محيط هاي يادگيري مجازي سوق داده شده است. هدف اين مطالعه بررسي تأثير دو روش آموزش سنتي و مجازي در يادگيري درس آشنايي با وسايل و تجهيزات دندانپزشكي و نگهداري آن ها ، دانشجويان دوره دكتراي عمومي دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي بود. روش كار: در اين مطالعه نيمه تجربي با انجام تخصيص تصادفي ورودي ها به دو گروه شاهد و مداخله، 41 نفر دانشجويان ورودي مهر سال 1390 و 41 نفر ورودي بهمن همان سال، به ترتيب به عنوان گروه شاهد (تدريس توسط استاد درس مربوطه) و مداخله (آموزش مجازي با CD) انتخاب شدند. پس از پايان ترم تحصيلي ارزيابي از ميزان تأثير دو روش مذكور بر دانش دانشجويان با استفاده از پرسش نامه ي آگاهي سنجي تهيه شده كه سنجش روايي صوري و محتوايي پرسش نامه با روش هاي كيفي بر اساس نظرات اساتيد و در روش كمي با استفاده از نسبت روايي محتوايي 1+ = CVR و شاخص روايي محتوايي 1+ = CVI به استناد جدول لاوشه و پايايي آزمون بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ انجام شد. ميزان تأثير دو روش مذكور بر عملكرد دانشجويان با استفاده از چك ليست آزمون عملكرد OSCE (Objective Structured Clinical Evaluation) كه روايي صوري و محتوايي آن بر اساس كتب مرجع و نظرات اساتيد مجرب و اعضاي هيئت علمي دانشگاه هاي ايران و شهيد بهشتي و پايايي آزمون به روش تعيين همبستگي نمرات آزمون عملكردي با ميانگين نمرات نظري و عملي بر اساس ضريب همبستگي پيرسون تأييد شد. سپس ارزيابي آگاهي و عملكرد دانشجويان بر اساس پرسش نامه هاي تأييد شده انجام شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار آماري SPSS استفاده شد. يافته ها: در اين مطالعه روايي صوري و محتوايي پرسش نامه با روش كيفي بر اساس روش هاي استاندارد و در روش كمي به استناد جدول لاوشه، نسبت روايي محتوايي 1+ = CVR و شاخص روايي محتوايي 1+ =CVI بود و پايايي آزمون بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ 0.98 محاسبه و تأييد شد. روايي صوري و محتوايي چك ليست آزمون عملكرد OSCE (Objective Structured Clinical Evaluation) بر اساس كتب مرجع و نظرات اساتيد مجرب و اعضاي هيئت علمي دانشگاه هاي ايران و شهيد بهشتي و پايايي آزمون به روش تعيين همبستگي نمرات آزمون عملكردي با ميانگين نمرات نظري و عملي بر اساس ضريب همبستگي پيرسون به ترتيب 0.117 (0.429 =p) و 0.376 (0.008 =p) بود. همچنين همبستگي هر مهارت با نمره كل آزمون سنجش عملكرد به منظور تعيين ساختار دروني 0.84 (0.001=p) و پايايي كل آزمون بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ 0.94 بود. ميانگين سني جامعه مورد پژوهش، در گروه آموزش سنتي 21.63 سال (انحراف معيار برابر با 0.859) و در گروه آموزش مجازي 21.59 سال (انحراف معيار برابر است با 1.789). در گروه آموزش مجازي 19 نفر از دانشجويان (46.3%) شاغل و در گروه آموزش سنتي تنها 8 نفر از دانشجويان (19.5%) شاغل بودند. گرچه نمرات نهايي آگاهي سنجي در دانشجويان گروه سنتي بالاتر از گروه مجازي بود اما اين اختلاف معني دار نبود (177/ 0=p). ميانگين گروه مجازي در نمرات سنجش عملكرد 8.05 با ميانگين گروه سنتي 8.02 تفاوت معني دار نشان نداد (0.907 =p). نتيجه گيري: به استناد نتايج حاصل در اين مطالعه، روش آموزشي مجازي مشابه آموزش سنتي اهداف برنامه آموزشي را كه افزايش دانش و عملكرد در حيطه درس آشنايي با وسايل و تجهيزات دندانپزشكي و نگهداري آن ها بود، موفقيت لازم را كسب نمودند به نحوي كه مي تواند به عنوان روشي جايگزين در دانشكده هاي دندانپزشكي مورد استفاده قرار گيرد.