تاثير مكمل ياري با هسپريدين بر شاخص‌هاي قند و چربي، غلظت انسولين و مقاومت به انسولين در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو: يك مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي دو سوكور

زمينه و هدف: ديابت يكي از رايج ترين بيماري هاي مزمن است و به عنوان يك مشكل عمده سلامت عمومي در جهان مطرح مي باشد. اين مطالعه با هدف بررسي اثر هسپريدين بر شاخص هاي قند و چربي، غلظت انسولين و مقاومت به انسولين در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 انجام شده است. روش كار: تعداد 45 بيمار مبتلابه ديابت نوع 2 در اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي دوسو كور شركت كردند. گروه مداخله (23 نفر) 500 ميلي گرم مكمل هسپريدين و گروه كنترل (22 نفر) 500 ميلي گرم دارونما روزانه به مدت 8 هفته مصرف نمودند. نمونه خون و پرسش نامه ياد آمد خوراك در ابتدا و انتهاي مطالعه گرفته شد و سطوح قند خون ناشتا، انسولين، هموگلوبين A1c، تري گليسريد، كلسترول تام، HDLC، LDLC و مقاومت به انسولين اندازه گيري و مقايسه شد. تجزيه و تحليل آماري داده ها در نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون هاي Independent t test و Paired t test صورت گرفت. يافته ها: مكمل ياري با هسپريدين در گروه مداخله باعث ايجاد كاهش معني داري در غلظت قند خون ناشتا (0.04=p) و هموگلوبين A1c (0.02=p) در مقايسه با گروه كنترل گرديد. همچنين در گروه دريافت كننده هسپريدين افزايش معني داري در سطوح انسولين سرم (0.01=p) و كاهش قابل توجهي در غلظت كلسترول تام (0.04=p) بعد از مداخله مشاهده شد، درحالي كه تغيير چشمگيري در گروه دارونما در ابتدا و انتهاي مطالعه وجود نداشت. نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه مصرف هسپريدين مي تواند منجر به كاهش سطوح قند خون ناشتا، هموگلوبين A1c و كلسترول تام و افزايش غلظت انسولين سرم در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 شود.