مروري بر پارامترهاي بيومكانيكي زخم پاي ديابتي

زمينه و هدف: اين مطالعه با هدف شناسايي عوامل خطرساز مكانيكي زخم پاي بيماران ديابتي و بررسي راهكارهاي بيومكانيكي كه براي پيشگيري زخم پاي ديابتي صورت گرفت. روش كار: مقالات مرتبط از منابع الكترونيكي و منابع نمايه شده معتبر طي سال هاي 1990 تا 2014 مورد مطالعه قرار گرفتند. در مجموع 140 مقاله از مجلات نمايه شده در پايگاه هاي الكترونيكي Elsevier،Pumped ،Up to date ،Google scholar، Cochrane library استخراج شد. يافته ها: مطالعات فشاركف پا، نيروي برشي و مدت زمان اعمال فشار و نيرو را به عنوان عوامل ايجاد زخم پاي ديابتي معرفي كردند. عوامل مداخله گري مثل نروپاتي محيطي، ناهنجاري هاي اسكلتي، آترفي عضلاني، هم انقباضي و ناهماهنگي در انقباضات عضلاني موافق و مخالف، محدود بودن تحرك مفصلي و كاهش تعادل ايستا و پويا، عواملي هستند كه به عنوان تشديد كننده عوامل خطرساز مكانيكي زخم پاي ديابتي شناخته شده اند. نتيجه گيري: نيروي برشي، افزايش فشار و مدت زمان اعمال فشار كف پايي در مناطق پا از مهم ترين عوامل مكانيكي در بروز زخم پاي بيماران ديابتي مي باشد. بنابراين مطالعات، كفش و كفي مناسب را به عنوان يك فيلتر و تصحيح كننده متغير هاي ايجاد زخم مثل نيرو، فشار و مدت زمان اعمال فشار مطرح كردند.