عنوان مقاله :
بررسي و تحليل نمود هاي عاشقانه در رمان هاي دهه ي 1370 (با تكيه بر چهار رمانِ خانه ي ادريسي ها، سالِ بلوا، جزيره ي سرگرداني و منِ او)
پديد آورندگان :
مصلحي، صفورا دانشگاه آزاد اسلامي واحد بوشهر - گروه زبان و ادبيات فارسي , حسيني كازروني، احمد دانشگاه آزاد اسلامي واحد بوشهر - گروه زبان و ادبيات فارسي , اردلاني، شمس الحاجيه دانشگاه آزاد اسلامي واحد بوشهر - گروه زبان و ادبيات فارسي
كليدواژه :
عشق , مضامين , عاشقانه , رمان , دهه 1370
چكيده فارسي :
«عشق» يكي از برجسته‌ترين مضاميني است كه شاعران و نويسندگان در طول تاريخ ادبيات فارسي، همواره به آن توجه‌اي ويژه داشته‌اند. متون نظم و نظر پارسي از ديرباز تاكنون، عرصه‌ي نمايش دو گونه‌ي عشق مجازي و عشق حقيقي بوده است. در آثار منثور كهن، عاليترين جلوه‌هاي عشق را مي‌توان در آثاري همچون مناجات‌نامه‌ي خواجه عبدالله انصاري و سوانح العشاقِ غزالي به تماشا نشست.
رمان در سده‌ي اخير، به عنوان يكي از انواع ادبي، به انحاء مختلف جولانگاه مضامين عاشقانه بوده است. بسياري از رمان نويسان، از زمان پيدايش نخستين رمان‌هاي نوين فارسي تا بحال كوشيده‌اند تا دلدادگي‌ها، دلبستگي‌ها و شوريده-حالي‌هاي بشر را به شيوه‌هاي مختلف به تصوير بكشند.
«بررسي و تحليل نمود‌هاي عاشقانه در رمان‌هاي دهه‌ي 1370 (با تكيه بر چهار رمان خانه‌ي ادريسي‌ها، سالِ بلوا، جزيره‌ي سرگرداني و منِ او)»، هدف اين پژوهش است. يافته‌هاي اين پژوهش حاكي از آن است كه عشق به اشكال مختلفِ زميني و آسماني در آثار مورد مطالعه انعكاس يافته است.
عنوان نشريه :
مطالعات زبان و ادبيات غنايي
