بررسي اثر تمرينات مقاومتي و مصرف عصاره پيچك بر منتخبي از شاخص هاي اسپيرومتري در مردان مبتلا به بيماريهاي تنفسي

زمينه و هدف: عملكرد تنفسي تحت تاثير عوامل مختلفي مانند عوامل محيطي، تمرينات بدني و تغذيه قرار مي گيرد. هدف از اين مطالعه بررسي اثر تمرينات مقاومتي و مصرف عصاره پيچك بر منتخبي از شاخصهاي اسپيرومتري در مردان مبتلا به بيماريهاي تنفسي بود. است. روش كار: جامعه آماري اين تحقيق شامل كاركنان مرد غير ورزشكار شركت گاز شهر تهران بود كه مبتلا به بيماري تنفسي بودند. به اين منظور 48 مرد مبتلا به بيماري تنفسي با دامنه سني 3 ±45 سال ، به عنوان نمونه انتخاب گرديد و به شكل تصادفي به چهار گروه 12 نفري تقسيم شدند. اين گروهها شامل گروه تمرين، پيچك ، تمرين و پيچك و گروه كنترل بود. برنامه تمرينات بدني شامل برنامه تمرين مقاومتي دايره اي در عضلات تنفسي بود كه به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت30 تا 40 دقيقه و با در نظر گرفتن اصل اضافه بار انجام گرديد. عصاره پيچك به ميزان 5 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن در روز مصرف شد. قبل و بعد از هشت هفته تمرينات مقاومتي، شاخصهاي اسپيرومتري مانند FEV1/FVC, PEF, FEF25%75%, FIVC FVC و FEV1 اندازه گيري شد. براي آناليز متغييرها از آزمون t همبسته و تحليل كوواريانس در سطح معني داري P ≤ .05 استفاده گرديد و در صورت معني دار بودن ، از آزمون تعقيبي بانفرني استفاده شد. يافته ها:نتايج اين تحقيق نشان داد كه تمرينات مقاومتي دايره اي و مصرف عصاره پيچك افزايش معني داري(P≤.05 ) در شاخص هاي FVC,FEV1, PEF داشت. اما تمرينات مقاومتي و مصرف عصاره پيچك نتوانست تغييرات معني داري در شاخص هاي FEV1/FVC, FEF25%-75%, FIVC ايجاد نمايد. نتايج مقايسه بين گروهي و آزمون تعقيبي نشان داد كه تمرين به همراه مصرف پيچك در مقايسه با تمرين و يا مصرف پيچك به تنهايي، موجب افزايش معني دار فاكتور FVC ، FEV1 و PEF در مردان مبتلا به بيماري تنفسي گرديد. نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق نشان داد كه تمرينات مقاومتي دايره اي در عضلات تنفسي و مصرف عصاره پيچك مي تواند سبب بهبود عملكرد منتخبي از شاخص هاي تنفسي گردد.