تعيين الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي در باكتري‌هاي جدا شده از عفونت‌هاي ادراري بيماران مراجعه كننده به بيمارستان شهيد قاضي سنندج در 6 ماهه نخست سال 1393

ظهور مقاومت دارويي در پاتوژن هاي عامل عفونت هاي ادراري باليني و تحت باليني به دليل تجويز نامناسب آنتي بيوتيك ها، يكي از نگراني هاي مهم ناشي از اين گونه عفونت ها در سراسر جهان محسوب مي شود. مطالعه توصيفي تحليلي حاضر بر روي 114 بيمار مبتلا به عفونت ادراري مراجعه كننده به بيمارستان شهيد قاضي سنندج در 6 ماهه اول سال 93 با هدف بررسي باكتريولوژيكي نمونه هاي كشت ادراري و تعيين الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي مربوطه انجام گرديد. كم سن ترين بيمار 9 و مسن ترين آنها 85 ساله و 96% از بيماران را زنان و 4% را مردان شامل مي شدند. درصد فراواني باكتري هاي جدا شده از نمونه هاي ادراري در روش كشت باكتريايي شامل 74% باكتري اشرشيا كولي ، 20% جنس استافيلوكوكوس، 3% جنس استرپتوكوكوس، 2% جنس كلبسيلا و 1% جنس سودوموناس بود. الگوي حساسيت آنتي بيوتيكي باكتري هاي جدا شده با آزمايش آنتي بيوگرام مطابق با پروتكل NCCL مورد بررسي قرار گرفت. ديسك هاي آنتي بيوتيكي استاندارد مورد استفاده شامل سولفامتوكسازول، سفي زوكسيم، تتراسايكلين، آميكاسين، سفالكسين، ناليديكسيك اسيد، جنتامايسين، نيتروفورانتوئين، سفوتاكسيم، سيپروفلوكساسين، آمپي سيلين، ونكومايسين، كوتريموكسازول و نورفلوكساسين بود. بيشترين و كمترين حساسيت در اشرشيا كولي هاي جدا شده به ترتيب مربوط به سولفامتوكسازول و نيتروفورانتوئين بود. در باكتري هاي استافيلوكوك و استرپتوكوك بيشترين مقاومت به ترتيب به آمپي سيلين و سولفامتوكسازول و بيشترين حساسيت به جنتامايسين و نيتروفورانتوئين ديده شد. بيشترين مقاومت آنتي بيوتيكي در جنس هاي كلبسيلا و سودوموناس به ترتيب به تتراسايكلين و كوتريموكسازول و بيشترين حساسيت به جنتامايسين و آميكاسين تعيين گرديد. با توجه به اهميت ظهور مقاومت هاي آنتي بيوتيكي و تغيير الگوي حساسيت و مقاومت آنتي بيوتيكي باكتري ها، انجام آزمايشات آنتي بيوگرام در درمان عفونت هاي ادراري ضروري مي باشند.