مقايسه كفش هاي استاندارد خارجي و داخلي در ارتباط با برخي از متغيرهاي بيومكانيكي مرتبط با شكستگي استرسي درشت ‌ني در دوندگان تفريحي مرد جوان سالم

زمينه و هدف: كفش ورزشي بعنوان يكي از عوامل مهم در جلوگيري از آسيب هاي مرتبط با دويدن عنوان شده است. هدف از تحقيق حاضر مقايسه تأثير كفش هاي استاندارد خارجي (اديداس) و داخلي (نهرين) بر برخي از متغيرهاي بيومكانيكي مرتبط با شكستگي استرسي درشت ني در دوندگان تفريحي مرد جوان سالم بود. روش كار: در اين مطالعه نيمه تجربي، پانزده دونده جوان سالم (با ميانگين سني 2.27 ±35 سال، قد 5.39 ±180.93 سانتي متر و وزن 8.84 ±85.30 كيلوگرم)، در شرايط يكسان، با كفش هاي نهرين و آديداس جداگانه عمل دويدن با سرعت كنترل شده را انجام دادند. نيروي عكس العمل زمين شامل حداكثر نيروهاي عكس العمل در دو جهت عمودي و قدامي خلفي، سرعت بارگذاري نيروهاي عمودي و قدامي خلفي، زمان رسيدن به حداكثر نيروهاي عمودي و قدامي خلفي و در نهايت زمان كل اين نيروها در مرحله اتكاي دويدن با استفاده ازصفحه نيروسنج اندازه گيري شد. اطلاعات بدست امده با آزمون تي همبسته در نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت (0.05p le;). يافته ها: نتايج نشان داد كه اگر چه بين دو نوع كفش، در متغيرهاي حداكثر نيروهاي عكس العمل عمودي و قدامي خلفي، سرعت بارگذاري نيروهاي عمودي و قدامي خلفي، زمان رسيدن به حداكثر نيروهاي عمودي و قدامي خلفي و زمان كل اين نيروها در مرحله اتكاي دويدن، تفاوت معني داري مشاهده نشد (0.05 p)، با وجود اين، زمان رسيدن به حداكثر نيروي عكس العمل عمودي زمين در كفش آديداس 8% بيشتر از كفش نهرين بود (0.01=p). نتيجه گيري: در اين ارتباط مي توان نتيجه گرفت كه بين دو نوع كفش آديداس و نهرين در برخي از نيروهاي اعمال شده به پا طي دويدن تفاوتي وجود ندارد؛ بنابراين كفش نهرين مي تواند با ويژگي هاي يكسان جذب نيرو و كاهش ريسك فاكتورهاي آسيبي دويدن با هزينه كمتر براي دوندگان تفريحي پيشنهاد شود.