طراحي و روان سنجي ابزار سنجش رفتارهاي خودمراقبتي در بيماران جراحي باي پاس عروق كرونر – مبتني بر مدل پندر

زمينه و هدف: در مطالعات قلبي عروقي ازخودمراقبتي به عنوان ميزان پايبندي به توصيه هاي درماني، واكنش به علائم بيماري و اتخاذ شيوه هاي زندگي سالم نام برده شده است. پژوهش حاضربا هدف طراحي ابزار مناسب براي سنجش رفتارهاي خودمراقبتي دربيماران جراحي قلب انجام گرفته است. روش كار: مطالعه يك بررسي توصيفي تحليلي بود كه روي420 بيمار جراحي قلب بيمارستان مركز قلب مازندران در سال 1394 انجام شد. پس از مطالعه متون علمي، مقالات ونظرات متخصصين، پرسش نامه اوليه ساخته شد ومورد ويرايش قرارگرفت. به منظورتعيين روايي، پايايي وميزان برازش مدل با داده هاي به دست آمده بترتيب از از روش هاي روايي محتوايي، تحليل همساني دروني و روش آزمون بازآزمون و تحليل عاملي تاييدي با استفاده ازنرم افزار22 AMOS استفاده شد. يافته ها: جهت سنجش كيفي روايي محتوا، پيشنهادات ارائه شده توسط صاحب نظران در پرسش نامه اعمال گرديد. جهت سنجش كمي آن از كل 112گويه اوليه، 15گويه حذف شدند وبا محاسبه 97 گويه باقيمانده، ميانگين CVI و CVR كل پرسش نامه به ترتيب 0.90 و 0.84 تعيين گرديد. ضريب آلفاي كرونباخ كل پرسش نامه 0.77 و ميانگين ضريب همبستگي 0.88=r بود. درتحليل عاملي تاييدي همه شاخص ها مناسب بودند. نتيجه گيري: پرسش نامه طراحي شده از خصوصيات روان سنجي مناسب براي اندازه گيري رفتارهاي خودمراقبتي در بيماران جراحي قلب برخوردار است. پايايي و روايي پرسش نامه مطلوب و ساختار كلي سؤالات مورد تاييد قرار گرفت.