بررسي تاثير آموزش بر اساس تئوري رفتار برنامه ريزي شده بر مصرف ميوه و سبزيجات در زنان روستايي چابهار

مقدمه: شواهد متعددي وجود دارد كه نشان مي دهد مصرف ميوه و سبزيجات نقش محافظتي در مقابل بيماري هاي عمده بازي مي كند. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير آموزش با استفاده از تئوري رفتار برنامه ريزي شده برمصرف ميوه و سبزيجات در زنان روستايي چابهار انجام شد. روش بررسي: اين تحقيق يك مطالعه تجربي مورد شاهدي بود. 152 نفر از زنان به روش نمونه گيري چند مرحله اي از بين روستاهاي بخش مركزي چابهار انتخاب شدند.داده ها در دو مقطع زماني قبل و بعد از آموزش از طريق پرسشنامه جمع آوري شد. آموزش شامل يك جلسه بحث گروهي ، يك جلسه سخنراني، يك كتابچه آموزشي و يك پوستر آموزشي توسط رابطين براي گروه مداخله اجرا شد.داده هاي توسط نرم افزار spssنسخه 19 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين سني زنان شركت كننده در اين مطالعه 66/26 با انحراف معيار72/6 بود. اختلاف معني داري از لحاظ ويژگي هاي دموگرافيك در دو گروه مشاهده نگرديد. در گروه مداخله تغييرات معني داري در تمام متغيرهاي مورد مطالعه ايجاد شد در حاليكه اين تغييرات در گروه كنترل معني دار نبود. تغيير ساختارهاي نگرش وقصد رفتاري مجموعا 12 % رفتار و هنجارهاي انتزاعي ،آگاهي و كنترل رفتاري درك شده باهم 25 % از قصد مصرف ميوه و سبزيجات را پيش بيني كردند. نتيجه گيري: مداخلات آموزشي طراحي شده بر اساس تئوري رفتار برنامه ريزي شده در اين مطالعه باعث ارتقاي قصد و رفتار مصرف ميوه و سبزيجات در زنان روستاهاي چابهارگرديد. اما ميزان تغيير رفتار كمتر از تغيير قصد رفتاري بود. اين موضوع بار ديگر نشان مي دهد كه هر قصدي نمي تواند منجر به رفتار شود و بايستي در راستاي تغيير رفتار موانع رفتاري نيز مورد توجه قرار گيرد و در مداخلات آموزشي حتما اقداماتي در اين راستا صورت گيرد.