ارزيابي انتقال فلزات روي، كادميوم و نيكل از شير سويا به پنير سويا

مقدمه: آگاهي و نگراني در مورد آلودگي خاك با فلزات سنگين و اثرات نامطلوبي آن lrm;ها در زنجيره غذايي، در حال افزايش است. امروزه فلزات سنگين از مهمترين منابع آلوده كننده مي باشند و مشكل جدي براي سلامت عموم محسوب مي شوند. مصرف غلات يكي از منابع عمده دريافت اين گونه عناصر است، كه سويا نسبت به ديگر محصولات قادر به تجمع بيشتري از اين مواد است. روش بررسي: در اين مطالعه سعي شد ميزان سه عنصر فلزي روي، كادميوم و نيكل در محصولات حاصل از سويا اندازه lrm;گيري شود. در ابتدا شير سويا و پنير سويا با استفاده از روش lrm;هاي معمول تهيه گرديد و پس از هضم نمونه ها، به منظور سنجش اين عناصر از دستگاه ICP-OES استفاده شد. سپس انتقال ميزان فلزات در تمامي روش lrm;هاي تهيه محصولات سويا مورد مقايسه قرار گرفت. يافته lrm;ها: در مورد فلز روي، شير سوياهاي تهيه شده با روش سريع داراي مقادير بالاتري (05/0P lt;) روي بودند و در ميان پنيرها، ميزان روي در پنيرهاي كلسيمي حاصل از هر سه روش تهيه شير، به طور معني lrm;داري بالاتر (05/0P lt;)بود. ميزان نيكل در شير و پنيرهاي روش سريع بالاتر (05/0P lt;)از بقيه روش lrm;ها بوده است. در روش سنتي مقادير زيادي نيكل از طريق خيساندن دانه و اكارا از دسترس خارج شده است. در اندازه lrm;گيري lrm;ها مشخص شد كه شيرهاي تهيه شده با روش سريع و پنيرهاي حاصل داراي مقادير قابل توجهي از كادميوم (05/0P lt;) بودند، اما در بقيه روش lrm;ها مقدار كادميوم پايين lrm;تر از حد قابل تشخيص بود. نتيجه lrm;گيري: براساس نتايج بدست آمده، نوع روش تهيه محصولات سويا و خيساندن دانه سويا مي lrm;تواند روي ميزان انتقال فلزات و خارج lrm;سازي اين فلزات نقش موثري داشته باشد. از طرفي نوع لخته تشكيل شده در پنيرها، در تجمع فلزات هم اثر قابل توجهي داشته است.