تاثير آموزش مبتني بر مدل اعتقاد بهداشتي (HBM) بر عملكرد بهورزان در نمونه گيري التور از مراجعين به خانه هاي بهداشت

مقدمه : نمونه گيري التور از مراجعين به خانه هاي بهداشت عملكردي است كه انجام صحيح و مرتب آن توسط بهورزان تأثير قابل توجهي در تآمين و حفظ سلامت روستائيان و به تبع آن در شهرها ، دارد ليكن وضعيت انجام اين رفتار تا به حال در تحقيقات مورد توجه قرار نگرفته است لذا اين مطالعه با هدف تعيين ميزان تاثير برنامه آموزشي مبتني بر مدل اعتقاد بهداشتي بر عملكرد بهورزان در نمونه گيري التور از مراجعين مبتلا به اسهال در سطح خانه هاي بهداشت شهرستان تفت در سال 1395-1394 انجام شد. روش بررسي: اين پژوهش مداخله اي از نوع تجربي و نمونه آماري 90 نفر شامل 52 زن و 38 مرد بودند كه به صورت سرشماري از كليه بهورزان شهرستان تفت در تحقيق وارد شدندو به طور تصادفي در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. تجزيه و تحليل داده ها توسط نرم افزار آماري SPSS و با استفاده از آمار توصيفي مثل ميانگين، انحراف معيار ، جداول توزيع فراواني و هم چنين از آمار استنباطي نظير آزمون هاي T-testمستقل و زوجي انجام شد . در اين آزمون سطح معني داري آزمون 0/05 در نطر گرفته شد . يافته ها: نتايج حاصل از مداخله آموزشي نشان داد كه قبل از اجراي مداخله آموزشي اختلاف آماري معني داري بين دو گروه آزمون و شاهد از نظر سازه هاي مدل اعتقاد بهداشتي وجود نداشت. در گروه آزمون اختلاف ميانگين نمرات رفتار نمونه گيري التور ، آگاهي ، حساسيت درك شده ، شدت درك شده ، منافع درك شده ، موانع درك شده، راهنما براي عمل و خودكارآمدي قبل و دو ماه بعد از مداخله از نظر آماري معني دار بود به گونه اي كه بعد از اجراي مداخله ميانگين نمرات سازه هاي مدل اعتقاد بهداشتي افزايش يافته بود و سازه موانع درك شده كاهش معني داري داشت ( P 0.001همه سازه ها ). نتيجه گيري : بر اساس نتايج مطالعه، مداخله آموزشي بر مبناي الگوي اعتقاد بهداشتي مي تواند سبب ارتقاء رفتار نمونه گيري التور از مراجعين مشكوك به وبا و بهبود سازه هاي الگو در بهورزان درسطح خانه هاي بهداشت گردد .