عنوان مقاله :
بررسي مكمل ياري پودر زنجبيل بر روي پروفايل ليپيدي در بيماران مبتلا به آرتريت رماتوئيد
پديد آورندگان :
ناصري ، حجت دانشگاه علوم پزشكي اروميه - دانشكده پزشكي - گروه علوم تغذيه , آيرملوي ، پروين دانشگاه علوم پزشكي اروميه - مركز تحقيقات سلامت مواد غذايي و آشاميدني , آغداشي ، امير دانشگاه علوم پزشكي اروميه - دانشكده پزشكي , سيد مرداني ، مصطفي دانشگاه علوم پزشكي اروميه - دانشكده پزشكي , زرين ، رسول دانشگاه علوم پزشكي اروميه - دانشكده پزشكي، مركز تحقيقات سلامت مواد غذايي و آشاميدني - گروه علوم تغذيه
كليدواژه :
پودر زنجبيل , پروفايل ليپيدي , آرتريت روماتوئيد
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: اختلالات ليپيدي يكي از دلايل بسيار مهم در ايجاد و پيشرفت بيماري هاي قلبي و آترواسكلروز در بيماران آرتريت روماتوئيد به شمار مي روند. زنجبيل از جمله گياهاني است كه در كنار خواص ضد التهابي، خواص هايپو ليپيدميك نيز دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسي مكمل ياري پودر زنجبيل بر روي پروفايل ليپيدي در بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد مي باشد. روش كار: اين مطالعه به صورت كارآزمايي باليني دوسوكور تصادفي شده بر روي 72 بيمار مبتلا به آرتريت روماتوئيد مراجعه كننده به درمانگاه روماتولوژي بيمارستان امام خميني (ره) شهر اروميه انجام شد. بيماران به صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. بيماران در گروه مداخله (روزانه 1.5 گرم پودر زنجبيل) و گروه پلاسبو به همين مقدار دارو نما به مدت 8 هفته دريافت كردند. از كليه شركت كنندگان نمونه هاي خوني به صورت ناشتا قبل و بعد از مداخله اخذ و پروفايل ليپيدي در قبل و بعد از مداخله توسط آزمون مقايسه ميانگين هاي زوجي و تغييرات ميانگين در دو گروه توسط مقايسه ميانگين هاي دو گروه مستقل و در صورت لزوم معادل ناپامتري آن ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد مقايسه قرار گرفت. سطح معنا داري در تمام آزمون ها، مقدار احتمال كمتر از 0.05 در نظر گرفته شد. يافته ها: در پايان طول مدت مداخله، 67 نفر بيمار (93.06%) مورد آناليز قرار گرفتند. مطالعه حاضر نشان داد كه در گروه زنجبيل، ميانگين LDLC بعد از مداخله (20.60 ±104.22) در مقايسه با قبل از آن (24.86 ±115.19) كاهش معني دار (0.001=p) و ميانگين HDLC (10.16+50.21 در قبل و 10.19 ±55.27 در بعد از مداخله) افزايش معني داري داشت (0.001 p). در گروه دارونما ميانگين LDLC (19.19 ±113.86 در قبل و 22.38 ±118.88 در بعد از مداخله)، ميانگين تري گليسيريد (59.70 ±134.09 در قبل و 57.21 ±143.97 در بعد از مداخله) و ميانگين كلسترول (26.90 ±190.12 در قبل و 32.50 ±199.17 در بعد از مداخله) افزايش معني داري داشت (0.05 p). تغييرات ميانگين LDL، HDL و كلسترول در انتهاي دوره مداخله در بين دو گروه دريافت كننده زنجبيل و گروه دريافت كننده دارونما از لحاظ آماري معني دار بود (0.05 p). ميانگين تري گليسيريد در گروه مداخله نسبت به گروه پلاسبو افزايش كمتري داشت اما تغييرات آن در انتهاي دوره مداخله در بين دو گروه تفاوت آماري معني داري نشان نداد (0.366=p). نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد كه پودر زنجبيل در مقايسه با پلاسبو توانايي اصلاح الگوي ليپيدي در بيماران آرتريت روماتوئيد را در جهت مطلوب دارد.
عنوان نشريه :
علوم پزشكي رازي
عنوان نشريه :
علوم پزشكي رازي