بررسي ميزان تاثير آموزش بر آگاهي، نگرش و عملكرد دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد در زمينه مسموميت غذايي

مقدمه: رعايت بهداشت و ايمني مواد غذايي يكي از مهمترين فاكتورهاي پيشگيري كننده از بيماري هاي منتقله از غذاست اما به دليل آگاهي ناكافي و بالطبع عملكرد ناصحيح، افراد زيادي از مسموميتهاي غذايي رنج مي برند. لذا اين مطالعه با هدف بررسي ميزان تاثير آموزش بر آگاهي، نگرش و عملكرد دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي يزد در زمينه مسموميت غذايي انجام شد. روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع نيمه تجربي بود كه بر روي 100 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي يزد كه به صورت طبقه اي تصادفي از دانشكده هاي مختلف و متناسب با تعداد دانشجوي هر دانشكده انتخاب شدند، انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفي به دو گروه مورد (50 نفر) و شاهد (50 نفر) تقسيم شدند. ابزارگردآوري اطلاعات پرسشنامه اي چهار قسمتي بود كه روايي و پايايي آن مورد تاييد قرار گرفت. ابتدا پرسشنامه در هر دوگروه تكميل و سپس كتابچه آموزشي در اختيار گروه مورد قرار گرفت وپس ازدو ماه از انجام مداخله مجددا پرسشنامه توسط هردوگروه تكميل شد. داده ها بعد از كدگذاري با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماري t زوجي، ويلكاكسون و ضريب همبستگي تجزيه وتحليل شد. يافته ها: ميانگين نمره آگاهي، نگرش و عملكرد دانشجويان گروه مورد بعد از آموزش به طور معني داري افزايش يافته بود (0.001=P). از ميان متغيرهاي دموگرافيك، بين نگرش با سطح تحصيلات اختلاف معناداري مشاهده گرديد(0.007=P). همچنين بين آگاهي، نگرش و عملكرد، همبستگي مثبت و معناداري وجود داشت. نتيجه گيري: برنامه آموزشي در زمينه مسموميت غذايي در ارتقا دانش، نگرش و رفتار دانشجويان تحت مطالعه تاثير مثبت داشت. با توجه به شيوع بالاي مسموميت غذايي در گروه هدف كه به علت سكونت در خوابگاه ها و يا مسافرت اتفاق مي افتد، لازم است برنامه هاي آموزشي متنوع و مداوم تبيين و اجرا گردد.