بررسي اثر باز شدن تجاري و مالي بر فقر

براي موفقيت پايدارِ فرآيند جهاني شدن، لازم است بررسي كنيم كه گسترش ابعاد مختلف آن چگونه بر فقر تأثير مي گذارند. براي روشن شدن بعضي ابعاد اين موضوع، در اين پژوهش فرضيه وجود رابطه منفي ميان باز بودن تجاري و مالي، و فقر را بررسي مي كنيم. بدين منظور با استفاده از داده هاي 31 كشور براي سال هاي 2012-1960، روش داده هاي تابلويي را به كار مي بريم. همچنين، كشورها را به دو دسته توسعه يافته و درحال توسعه تقسيم مي كنيم تا وجود تفاوت در تأثير سياست را شناسايي كنيم. به دليل محدوديت اطلاعات، فقط از شاخص شدت تجاري (نسبت صادرات و واردات به توليد ناخالص داخلي) و نسبت سرمايه گذاري مستقيم خارجي به توليد ناخالص داخلي، به عنوان معيارهايي براي ابعاد مختلف جهاني شدن استفاده مي كنيم. نتايج چنين نشان مي دهند كه هرچند اثر مثبت باز بودن تجاري در كشورهاي توسعه يافته و درحال توسعه بر افزايش درآمد متوسط فقرا و درنتيجه كاهش فقر را نمي توان رد كرد، اما از طرف ديگر اثر باز بودن مالي در كشورهاي توسعه يافته و درحال توسعه متفاوت است؛ به شكلي كه اين اثر در كشورهاي درحال توسعه يك اثر منفي بر درآمد فقراست. اين نتيجه چنين پيشنهاد مي كند كه براي پايداري آثار مثبت باز شدن تجاري و مالي در كشورهاي درحال توسعه، باز بودن تجاري بايد مقدم بر باز بودن مالي باشد.