بررسي ارتباط دريافت سديم با برخي از شاخص‌هاي سلامت استخوان در كارمندان زن بازنشسته استان يزد

زمينه و هدف: يكي از مهم ترين جوانب تغيير در عادات غذايي مصرف بيش از حد غذاهاي سرشار از نمك مي باشد. در مورد تاثيرات سديم بر متابوليسم استخوان نتايج مطالعات متناقض است و پاسخ قطعي به اين سوال كه آيا رژيم محدود در سديم مي تواند با كاهش بروز پوكي استخوان همراه باشد وجود ندارد. آنچه ضرورت طراحي اين مطالعه را بيش از پيش تقويت مي كند عدم وجود يافته هايي با رويكرد بررسي تاثيرات سديم بر استخوان در ايران مي باشد. روش كار: مطالعه حاضر، يك بررسي مقطعي بر روي 185 كارمند زن بازنشسته آموزش و پرورش در سنين 45 تا 70 سال است. ميزان دريافت سديم در قالب دو يادآمد 24 ساعته خوراك و يك نمونه ادرار 12 ساعته مورد ارزيابي قرار گرفت. به منظور بررسي سلامت استخوان شاخص ORAI براي هر فرد محاسبه گرديد. سطوح كلسيم، فسفر، پتاسيم و سديم در ادرار و ميزان ويتامين D و PTH در نمونه سرم مورد اندازه گيري قرار گرفت. به منظور بررسي ارتباط سديم با شاخص هاي آزمايشگاهي از آزمون ANOVA استفاده گرديد. يافته ها: با افزايش ميزان سديم ادرار، ميزان دفع كلسيم و پتاسيم ادراري افزايش نشان داد به ترتيب (0.003=p) و (P 0.001). تغيرات ميزان سديم ادراري در افراد حاضر دو گروه ORAI (دسته بندي براساس امتياز) معنا دار نبود (0.933=p). نتيجه گيري: در اين مطالعه افزايش دريافت سديم علي رغم اين كه افزايش ميزان دفع كلسيم و پتاسيم ادراري را به همراه دارد، اما ارتباطي را با شاخص ORAI نشان نمي دهد.