بررسي اثر عصاره برگ رامنوس فرانگولا ميلر بر توانايي بقاي سلول هاي سرطاني سينه (MCF-7) در محيط كشت

زمينه و هدف: مطالعات مختلف نشان مي دهند كه عصاره هاي گياهي مي توانند اثرات سيتوتوكسيك بر سلول هاي سرطاني داشته باشند. هدف از اين مطالعات بررسي اثر عصاره برگ رامنوس فرانگولا ميلر بر توانايي بقاي سلول هاي سرطاني سينه در محيط كشت مي باشد. روش كار: در اين مطالعه تجربي آزمايشگاهي از رده سلولي سرطان سينه (MCF7) استفاده شد. سلول هاي MCF7 در محيط كشت 1640 RPMI حاوي 10 درصد سرم جنين گاوي و پني سيلين 100 واحد بر ميلي ليتر و استرپتومايسين 100 ميكرو گرم بر ميلي ليتر كشت داده شدند و در انكوباتور در دماي 37 درجه سانتي گراد و در فشار 5 درصد از CO2 نگهداري شدند. سلول ها به طور تصادفي به گروه كنترل و گروه هاي در معرض 10، 1، 0.1، 0.01 و 0.001 ميلي گرم/ ميلي ليتر از عصاره برگ رامنوس فرانگولا تقسيم بندي شدند كه زنده ماني سلول ها با استفاده از تست MTT مورد اندازه گيري قرار گرفت. داده ها از طريق آزمون آناليز واريانس يك طرفه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: زنده ماني سلول هاي MCF7 بين گروه در معرض 0.001 ميلي گرم/ ميلي ليتر عصاره و گروه كنترل تفاوت معناداري نداشت. هرچند، زنده ماني سلول هاي MCF-7 در گروه هاي در معرض 0.01، 0.1، 1 و 10 ميلي گرم/ ميلي ليتر از عصاره نسبت به گروه كنترل دچار كاهش معناداري شد (0.05˂p). نتيجه گيري: نتايج نشان دادند كه دوز پايين عصاره برگ رامنوس فرانگولا اثر سيتوتوكسيك معناداري به سلول هاي MCF-7 ندارد. هرچند دوزهاي بالاي عصاره اثرات سيتوتوكسيك به سلول هاي MCF-7 دارند.