بررسي عفونت پاروويروس B19 در بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور استان كردستان

زمينه و هدف: بيماري تالاسمي يك كم خوني ارثي است كه به علت اختلال در ساخت زنجيره هاي هموگلوبين ايجاد مي شود. درمان اين بيماران از طريق تزريق خون است كه باعث بهبود علائم باليني مي شود. با اين حال تزريق خون در اين بيماران داراي عوارضي از جمله انتقال عفونت ها از راه خون نظير عفونت با پاروويروس B19 است. لذا، در اين مطالعه عفونت پاروويروس B19 در بيماران تالاسمي ماژور مراجعه كننده به بيمارستان هاي استان كردستان بررسي شد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي 106 بيمار تالاسمي ماژور مراجعه كننده به بيمارستان هاي استان كردستان در سال 1395 بررسي شدند. براي هر يك از بيماران يك پرسش نامه كه شامل اطلاعات دموگرافيك از جمله سن، جنس، فواصل زماني تزريق خون و مدت زمان دريافت خون بود تكميل شد. در اين پژوهش از كيت الايزاي شركت Euroimmunبراي بررسي آنتي بادي هاي پاروويروس B₁₉ استفاده شد. پس از انجام آزمايش ها، جواب آن ها در فرم اطلاعاتي هر بيمار ثبت شد و اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون آماري پيرسون تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه 19 نفر ( 17.9%) داراي آنتي بادي IgG و 4 نفر (3.7%) داراي آنتي بادي IgM بودند. رابطه معني داري بين تفاوت تيتر آنتي بادي IgM وIgG بر حسب فواصل تزريق خون وجود نداشت (p=0.377, p=0.254). تفاوت تيتر آنتي بادي IgGو IgM در دو جنس زن و مرد نيز معني دار نبود (p= 0.61 and p= 0.961). نتيجه گيري: با توجه به مثبت بودن 3.7% از بيماران براي آنتي بادي IgM ، غربالگري خون هاي اهدايي جهت تزريق به گروه هاي در معرض خطر از جهت احتمال آلودگي با پاروويروس B₁₉ در استان كردستان ضروري به نظر مي رسد.