ارزشيابي عملكرد الگوريتم ميانگين متحرك وزن داده شده نمايي در شناسايي طغيان هاي شبيه سازي شده آنفلونزا در ايران

زمينه و هدف: شناسايي طغيان هاي بيماري آنفلوآنزا با رويكرد سندروميك يكي از مهم ترين اولويت هاي مراقبت بيماري آنفلوآنزا در كشور است. هدف از اين مطالعه تعيين عملكرد الگوريتم ميانگين متحرك وزن داده شده نمايي در شناسايي به موقع طغيان هاي آنفلونزا در ايران، با استفاده از رويكرد آزمون داده هاي شبيه سازي شده از ژانويه 2010 تا دسامبر 2015 ميلادي است. روش كار: شبيه سازي طغيان ها با استفاده از داده هاي موارد مشكوك به آنفلونزا (ILI) از ژانويه 2010 تا دسامبر 2015 در ايران انجام شد. عملكرد الگوريتم ميانگين متحرك وزن داده شده نمايي در شناسايي به موقع طغيان ها با استفاده از شاخص هاي حساسيت، ويژگي، درصد هشدار كاذب، نسبت هاي درست نمايي و منحني راك ارزيابي و گزارش شد. يافته ها: حساسيت كلي الگوريتم ميانگين متحرك وزن داده شده نمايي براي كل طغيان هاي شبيه سازي شده به تفكيك روش هاي يكنواخت، خطي و نمايي از سال 2010 تا 2015 با فاصله اطمينان 95 درصد به ترتيب برابر با 70 درصد (95%CI: 30-80)، 84 درصد (92-75: CI 95%) و 51 درصد (62-40: CI 95%) بود. الگوريتم ميانگين متحرك وزن داده شده نمايي با پارامتر هموار سازي 0/9 بهترين عملكرد را در شناسايي طغيان هاي شبيه سازي شده داشت. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه الگوريتم ميانگين متحرك وزن داده شده نمايي در شناسايي به موقع طغيان هاي شبيه سازي شده آنفلونزا از عملكرد مناسبي برخوردار است. با اين وجود، نظام مراقبت بيماري آنفلوآنزا نيازمند استفاده از روش هاي مختلف كشف طغيان هاي آنفلونزا است.