ارزيابي وضعيت تغذيه اي بيماران دريافت كنندۀ تغذيۀ روده اي ( انترال) در بخش مراقبت هاي ويژۀ بيمارستان هاي شهرستان آمل

زمينه و هدف: مراقبت هاي تغذيه اي مناسب نقش مهمي در روند درمان بيماران بستري به خصوص با شرايط بحراني دارد و سوء تغذيه اثرات منفي بسياري بر وضعيت بيمار دارد. هدف از اين مطالعه ارزيابي وضعيت تغذيه اي بيماران با تغذيه روده اي در بخش مراقبت هاي ويژه بود. روش كار: در اين مطالعه توصيفي تحليلي 85 بيمار در چهار بخش مراقبت هاي ويژه در دو بيمارستان در شهرستان آمل در در طول مدت بستري مورد مطالعه قرار گرفتند. امتيازAPACHE IV براي بيماران تعيين شد. ميزان شيوع سوء تغذيه بر اساس ارزيابي جامع ذهني، برخي شاخص هاي آنتروپومتريك و بيوشيميايي خوني مرتبط با سوء تغذيه، همچنين ميزان دريافت نيازهاي تغذيه اي تعيين و با ميزان نياز بيمار مقايسه گرديد. يافته ها: بر اساس ارزيابي جامع ذهني شيوع سوء تغذيه در زمان بستري (42.6%) و در زمان ترخيص (%83.5) تعيين شدكه افزايش معنادار داشته است (0.001 p). شاخص هاي آنتروپومتري مرتبط با وضعيت تغذيه اي، سطح كراتينين (0.001=p) و لنفوسيت تام خون (0.001 P) در زمان ترخيص نسبت به زمان بستري كاهش معناداري داشته است. متوسط ميزان دريافت انرژي و پروتئين به ميزان معناداري كمتر از ميزان نياز بوده است. ارتباط منفي معناداري بين اندازه هاي آنتروپومتري و برخي شاخص بيوشيميايي با ميزان سوء تغذيه در زمان ترخيص ديده شد. نتيجه گيري: شيوع سوء تغذيه در مدت بستري پيشرفت داشته است. محلول هاي دست ساز، كفايت تامين انرژي و پروتئين مورد نياز بيمار را نداشت. شاخص هاي آنتروپومتري و برخي شاخص هاي بيوشيميايي با بروز و پيشرفت سوء تغذيه در بيماران مرتبط بودند.