بررسي ژن بتالاكتاماز CTX-M در انتروكوكوس فكاليس مقاوم به جنتامايسين جداشده از گوشت هاي قرمز مصرفي

زمينه و هدف: انتروكوك ها، بخشي از فلور طبيعي دستگاه گوارش انسان را تشكيل مي دهد كه توانمندي بالايي در كسب ژن هاي مقاومت به آنتي بيوتيك دارند. استفاده ي گسترده از آنتي بيوتيك ها در بخش هاي كشاورزي و صنايع غذايي منجر به انتشار ژن هاي مقاومت در باكتري هاي پاتوژن و فلور طبيعي، انتقال به انسان و نيز ايجاد بيماري مي شود كه يك تهديد جدي براي بهداشت و سلامت انسان است. هدف از اين مطالعه بررسي شيوع ژن bla CTX-M در سويه هاي انتروكوكوس فكاليس مقاوم به جنتامايسين جدا شده از گوشت هاي قرمز مصرفي مي باشد. روش كار: در اين مطالعه ي مقطعي،190 نمونه انتروكوكوس از گوشت هاي قرمز كشتارگاه شهرستان بروجرد جمع آوري و 90 سويه انتروكوكوس فكاليس با استفاده از تست هاي بيوشيميايي شناسايي و جداسازي شد، سپس آزمون تعيين حساسيت آنتي بيوتيكي با روش ديسك ديفيوژن مطابق با دستورالعمل CLSI انجام شد. در نهايت فراواني ژن bla CTX-M در سويه هاي مقاوم به جنتامايسين با استفاده از پرايمر اختصاصي، توسط PCR موردبررسي قرار گرفت. يافته ها: بيشترين ميزان مقاومت به آنتي بيوتيك هاي اريترومايسين و پني سيلين به ترتيب با 94.44% و 56.66% گزارش شد و سويه ها حساسيت بالايي نسبت به نيتروفورانتئين، مروپنم و سيپروفلوكساسين داشتند. از 90 نمونه مورد آزمايش، 9 نمونه (10%) مقاوم به جنتامايسين بودند كه ژن مذكور در هيچ يك از 9 سويه مشاهده نشد. نتيجه گيري: با توجه به انتقال آسان ژن هاي مولد آنزيم هاي بتالاكتاماز از طريق پلاسميد، عدم رديابي ژن مذكور در ميان باكتري هاي موردبررسي نشان مي دهد كه اين ژن همراه ژن هاي عامل مقاومت به جنتامايسين منتقل نمي شود، بنابراين رابطه ي معني داري بين اين ژن و آنتي بيوتيك مورد بررسي مشاهده نشد.