اثربخشي آموزش گروهي مبتني بر روش باكرويد بر بهبود نگرش خوردن و افزايش عزت نفس زنان مبتلا به چاقي رده سني 30-20 ساله شهر اصفهان

سابقه و هدف: رشد روزافزون چاقي در جهان سبب پيدايش مشكلات گوناگون جسمي و روان شناختي براي افراد شده است. لذا پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش گروهي مبتني بر روش باكرويد بر نگرش خوردن و افزايش عزت نفس زنان مبتلا به چاقي رده سني 30-20 ساله شهر اصفهان انجام شد. مواد و روش ها: اين پژوهش به صورت نيمه آزمايشي با پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري با گروه گواه صورت گرفت. جامعه پژوهش شامل كليه زنان مبتلا به چاقي شهر اصفهان در بهار سال 1393 بودند كه براساس روش نمونه گيري هدفمند 30 نفر از زنان چاق مراجعه كننده به كلينيك سلامت سپاهان انتخاب شده و سپس به صورت تصادفي در دو گروه 15 نفري (آزمايش و گواه) جايگزين شدند. مداخلات درماني مبتني بر روش باكرويد بر روي گروه آزمايش، در طي 16 جلسه دوساعته و هفته اي دوبار انجام گرفت. ابزار اندازه گيري اين پژوهش مقياس BMI، فرم اطلاعات دموگرافيك، پرسش نامه نگرش خوردن و پرسشنامه عزت نفس بودند. در اين پژوهش جهت آزمودن فرضيه ها از روش تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر با بهره گيري از بسته نرم افزاري SPSS20 استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه آموزش گروهي مبتني بر روش باكرويد در بهبود عزت نفس تاثير معني دار داشته (0.001 P)، در حاليكه تاثير معني داري بر بهبود نگرش خوردن در شركت كنندگان گروه مداخله مشاهده نشد (0.05 lP). نتيجه گيري: بنابر يافته هاي حاصل از اين پژوهش مي توان از روش باكرويد در جهت افزايش عزت نفس زنان مبتلا به چاقي بهره برد.