تأثير تمرين تركيبي بر تراكم استخوان زنان پيش يائسه

سابقه و هدف: بهترين راه پيشگيري از بروز پوكي استخوان در سالمندي جلوگيري از كاهش تراكم استخواني و يا تلاش در جهت حفظ آن در سنين جواني است، بنابراين هدف از تحقيق حاضر، تاثير تمرين تركيبي بر تراكم استخوان زنان پيش يائسه بود. مواد و روش ها: اين تحقيق نيمه تجربي، طرح پيش آزمونپس آزمون و نوع كاربردي بود. 20 زن پيش يائسه 40 تا 45 ساله شهر همدان در سال 94 در دو گروه 10 نفري (گروه تمرين تركيبي و گروه كنترل) تقسيم شدند. گروه تجربي 12 هفته تمرين تركيبي (شش هفته تمرين در آب و شش هفته تمرين در خشكي)، را سه بار در هفته و هر جلسه 70 دقيقه انجام دادند. تراكم استخوان ران (كل هيپ و سر فمور) آزمودني ها قبل و پس از 12 هفته توسط دستگاه سنجش تراكم استخوان دگزا مورد سنجش قرار گرفت و با استفاده از آمار توصيفي، تي تست مستقل و زوجي و تحليل كوواريانس در سطح معناداري كمتر از 0.05 با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 تحليل شد. يافته ها: تراكم استخوان ران (كل هيپ و گردن فمور) در گروه تمرين تركيبي در مقايسه با گروه كنترل اختلاف معناداري را نشان داد (0.05 P). پس از 12 هفته در گروه تمرين تركيبي افزايش تراكم استخوان و در گروه كنترل كاهش تراكم استخوان مشاهده شد. نتيجه گيري: با توجه به اين كه تفاوت در بين گروه هاي تمريني تركيبي و گروه كنترل مشاهده شد، تمرينات تركيبي به زنان پيش يائسه توصيه مي شود، زيرا باعث جلوگيري از كاهش تراكم استخوان ناشي از افزايش سن در اين دوران مي شود.