بررسي ارتباط باراسيدي رژيم غذايي با شاخص هاي متابوليسم استخوان در سالمندان تهران

زمينه و هدف: مطالعات محدودي ارتباط بار اسيدي رژيم غذايي با افزايش شكستگي و استئوپروز را گزارش كردند كه نتايج برخي از مطالعات متناقض مي باشد. هدف از مطالعه حاضر، ارزيابي ارتباط بار اسيدي رژيم غذايي بر اساس PRAL (potential renal acid load) و امتياز (net endogenous acid production) NEAP با برخي نشانگر هاي سلامت استخوان در سالمندان مي باشد. روش كار: 172سالمند (122 زن و 50 مرد) در مطالعه ي مقطعي حاضر شركت كردند. در اين مطالعه شاخص هاي PRAL وNEAP بررسي شدند. پرسشنامه ي بسامد مصرف غذايي اعتبارسنجي شده به منظور ارزيابي دريافت هاي غذايي استفاده شد. قد و وزن بيماران اندازه گيري شد. اندازه گيري استئوكلسين سرم وCTX(Cterminal telopeptide of type I collagen) ادرار ، پاراتورمون، hsCRP (High sensitivity Creactive protein) و 25هيدروكسي ويتامينD طبق دستورالعمل كيت هاي تجاري انجام شد. از نرم افزار SPSS23 براي رگرسيون خطي با حد معناداري 0.05 استفاده شد. يافته ها : مطالعه حاضر نشان داد كه شاخص باراسيدي رژيم غذايي PRAL ارتباط مثبت و معنا داري با دور كمر و وزن داشت (0.34=P). در مورد شاخص هاي متابوليسم استخوان تنها CTX I ادرار ارتباط معنا داري را در بين سهك هاي شاخص بار اسيدي NEAP نشان داد به نحوي كه در بالاترين سهك شاخص بار اسيدي NEAP (غلظت CTX I ادرار درسهك سوم =1.86 ±18.13) غلظت CTX I ادرار كاهش مي يافت (غلظت CTX I اداري در سهك اول =1.95±16.63 و غلظت CTX I اداري درسهك دوم =1.95 ±26.45) (0.001=p). نتيجه گيري: به نظر مي رسد بار اسيدي بالاي رژيم غذايي نمي تواند تهديدي براي از دست دادن تراكم استخوان و بروز استئوپروز در سالمندان باشد.