مقايسه فعاليت الكتريكي عضلات ساق پا در افراد با پاي صاف و پاي طبيعي حين راه رفتن روي نوارگردان با سرعت‌هاي مختلف

زمينه و هدف: بررسي فعاليت عضلات در افراد با كف پاي صاف نقش مهمي در شناخت علت آسيب پذيري اين افراد دارد. ميزان و الگو فعاليت عضلات به سرعت راه رفتن بستگي داشته و تاكنون تفاوت فعاليت عضلات اندام تحتاني افراد با كف پاي صاف و طبيعي در سرعت هاي مختلف راه رفتن ناشناخته مانده است. هدف پژوهش حاضر مقايسه فعاليت عضلات ساق پا بين دو گروه پاي صاف و طبيعي حين راه رفتن روي نوارگردان در سرعتهاي مختلف بود. روش كار: پژوهش حاضر از نوع توصيفيتحليلي است. 24 نفر مرد (12 نفر كف پاي طبيعي و 12 نفر كف پاي صاف) به روش در دسترس انتخاب و در اين پژوهش كاربردي شركت كردند. فعاليت عضلات دوقلو و درشت نئي قدامي طي راه رفتن با پاي برهنه بر روي نوارگردان با سرعت هاي 1.7 و 3.5 متر بر ثانيه با استفاده از دستگاه بيوويژن جمع آوري شد. از آزمون آماري t مستقل در سطح (0.05 p) براي بررسي اختلاف معني داري ميانگين هر گروه استفاده گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد كه در هر دو سرعت راه رفتن در فعاليت عضلات درشت نئي قدامي (p=0/004, p=0/01)و دوقلو (p=0/001, p=0/005) بين دو گروه اختلاف معناداري وجود دارد. در هر دو سرعت مورد نظر فعاليت عضله درشت نئي قدامي در گروه كف پاي صاف و فعاليت عضله دوقلو در افراد كف پاي طبيعي به ميزان قابل توجهي بيشتر بود. نتيجه گيري: سرعت راه رفتن فعاليت عضلات ساق پا را در افراد با كف پاي صاف تحت تاثر قرار داده و احتمال مي رود يكي از عوامل موثر در آسيب پذيري بيشتر اين افراد باشد. نتايج اين تحقيق مي تواند در طراحي برنامه هاي تمريني و توانبخشي مورد توجه قرار گيرد.