پگيلاسيون هورمون رشد انساني توسط پلي اتيلن گليكول متوكسي سوكسينيميديل كربنات و بررسي نيمه عمر و پايداري آن

زمينه و هدف: هورمون رشد انساني به دليل فعاليت هاي زيستي مهم و متنوع هورمون رشد، استفاده از آن براي درمان بيماري هاي چاقي، كوتاهي قد، سوختگي و نيز اهميت اين هورمون براي ورزشكاران در حال افزايش است. امروزه نيمه عمر پايين هورمون رشد انساني يك چالش بزرگ در ارتباط با توسعه اين دارو در دنيا است. پگيلاسيون يك رويكرد موثر جهت افزايش نيمه عمر و پايداري پروتئين هاي زيست دارويي است. پلي اتيلن گليكول (PEG Polyethylene glycol) به دليل انحلال پذيري بالا، به عنوان يك كانديد چند منظوره براي كانژوگاسيون پروتئين هاي دارويي در نظر گرفته مي شود. بر اين اساس، در اين پژوهش به بررسي پگيلاسيون هورمون رشد انساني و مطالعه بر روي نيمه عمر پلاسمايي آن پرداخته شده است. روش كار: هورمون رشد انساني توسط پلي اتيلن گليكول متوكسي سوكسينيميديل كربنات (mPEGSC) در دماي 8 درجه سانتي گراد به مدت 12 ساعت انكوبه شد. در اين پژوهش به منظور بررسي تائيد واكنش پگيلاسيون از SDSPAGE، پراكندگي ديناميكي نور (DLS) و ELISA استفاده گرديد. يافته ها: نتايج حاصل از SDSPAGE راندمان بالاي پگيلاسيون هورمون رشد را در شرايط آبي نشان داد. پتانسيل زتاي هورمون رشد انساني پگيله شده به عنوان شاخص بار سطحي و پايداري هورمون رشد به وسيله تكنيك DLS آناليز شد. يافته هاي ELISA بيانگر افزايش نيمه عمر فرم پگيله هورمون رشد انساني تا 12 برابر مي باشد. نتيجه گيري: در اين پژوهش مشخص گرديد، پگيلاسيون در جايگاه اختصاصي ريشه هاي هيستيدين و يا ليزين هورمون رشد انساني به صورت معناداري باعث اقزايش نيمه عمر آن مي شود.