عملكرد ريوي به دنبال 8 هفته تمرين هوازي و مصرف مكمل امگا-3 در مردان چاق

زمينه و هدف: كم تحركي و چاقي از پيامدهاي زندگي صنعتي مي باشد؛ بطوريكه روند افزايش شيوع چاقي، تأثيرات منفي بر سيستم تنفسي ايجاد نموده است. تمرينات هوازي و اسيدهاي چرب امگا-3 به خاطر اثرات فيزيولوژيكي كه بر سيستم هاي مختلف بدن دارند؛ مورد توجه مي باشند. هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر هشت هفته تمرين هوازي و مصرف مكمل امگا3 بر عملكرد ريوي در مردان چاق بود. روش كار: در اين مطالعه نيمه تجربي، 40 مرد چاق با ميانگين سني 3.05 ±32.3 سال، وزن 7.4 ±97.8 كيلوگرم، نسبت دور كمر به باسن 0.022 ±1.01، چربي بدن 2.52 ±31.53 درصد و ميانگين شاخص توده بدني 2.61 ±32.3 كيلوگرم/مترمربع به صورت تصادفي در 4 گروه 10 نفري: دارونما، مكمل، دارونما تمرين، مكمل تمرين قرار گرفتند. برنامه تمرين هوازي شامل دويدن با شدت 85-55% HRmax به مدت 8 هفته، 45-25 دقيقه و 3 جلسه در هفته بود. ميزان مصرف مكمل، روزانه 1000 ميلي گرم امگا3 و دارونما نيز از دكستروز 2 درصد بود. مقادير متغيرهاي تحقيق 48 ساعت قبل و بعد از اتمام تمرينات سنجيده شد. داده ها با استفاده از آزمون ANOVA دو راهه و آزمون تعقيبي بونفروني در سطح (0.05 p) تجزيه و تحليل شد. يافته ها: اثر تمرين ورزشي بدون در نظر گرفتن اثر مكمل بر كاهش وزن و درصد چربي بدن معني دار بود (0.05 p). ورزش و مكمل به طور معني داري مقدار FVC، FEV1، PEF، FEF25-75، FIVC،FIV1 و PIF را افزايش داد (0.05 p). اثر ورزش بدون در نظر گرفتن اثر مكمل بر افزايش VO2max و PEF معني دار بود (0.05 p). ورزش، مكمل و تركيب ورزش+مكمل بر اندازه دور قفسه سينه حالت دم و بازدم غير معني دار بود (0.05 p). نتيجه گيري: تمرين هوازي منظم و مصرف مكمل امگا3 دو عامل تعديل كننده و اثرگذار بر افزايش شاخص هاي تنفسي بوده و در نتيجه باعث بهبود وضعيت تنفسي مردان چاق مي شود.