بررسي تطابق يافته‌هاي سونوگرافي و MRI شانه در تعيين محل، شدت و وسعت پارگي تاندون‌هاي اصلي روتاتور كاف

زمينه و هدف: بررسي پاتولوژي هاي شانه به عنوان يكي از آسيب هاي شايع ارتوپدي با توجه به عدم حساسيت كافي يافته هاي باليني يكي از مطالب مورد بحث در مقالات راديولوژي مي باشد. به طور سنتي MRI شانه مداليته انتخابي تشخيصي مي باشد. ولي با توجه به محدوديت هاي آن همچون هزينه بالا و عدم در دسترس بودن نياز به روش هاي ساده و ارزان تر احساس مي شود. سونوگرافي مي تواند جايگزين مناسبي در اين زمينه و بررسي پاتولوژي هاي بافت نرم شانه باشد. در اين مطالعه به بررسي ميزان تطابق يافته هاي سونوگرافي و MRI در موارد پارگي هاي پارشيل و كامل عضلات كاف و يافته هاي همراه همچون بورس ساب اكروميال و تغييرات دژنراتيو مفصل شانه پرداخته شده است. روش كار: در اين مطالعه كه نوعي مطالعه بررسي روش ها مي باشد 85 بيمار مراجعه كننده به بخش راديولوژي بيمارستان حضرت رسول اكرم با درخواست MRI شانه مورد بررسي همزمان سونوگرافي قرار گرفتند. ميزان تطابق سونوگرافي و MRI در تشخيص محل و شدت پارگي هاي كامل و پارشيل در عضلات اصلي كاف و همچنين ميزان و شدت افيوژن بورس ساب اكروميال و هايؤرتروفي مفصل اكروميوكلاويكولار مورد مقايسه قرار گرفت. يافته ها: از مجموع 85 بيمار (30 مرد و 55 زن) با آسيب هاي مختلف در عضلات سوپرااسپيناتوس، اينفرااسپيناتوس، ساب اسكؤولاريس و سر بلند بايسپس سونوگرافي در تطابق مناسب و بالايي با يافته هاي MRI در تشخيص پارگي هاي پارشيل و كامل و نيز محل آن ها مي باشد. هرچند ميزان رتراكشن تاندون را كمتر از حد مورد انتظار بر اساس MRI پيش بيني مي كند. نتيجه گيري: سونوگرافي شانه مي تواند به عنوان مداليته جاگزين MRI به ويژه در مواردي كه MRI در دسترس نمي باشد، جهت بررسي پارگي تاندون هاي كاف و نيز ميزان و شدت افيوژن بورس ساب اكروميال و هايپرتروفي مفصل اكروميوكلاويكولار قرار گيرد.