بررسي عوامل تعيين‌كننده مرگ و مير بيماران به دنبال عمل جراحي باي پس عروق كرونر در بيمارستان سيدالشهداء اروميه

زمينه و هدف: بيماري هاي قلبي عروقي علت اصلي مرگ و مير در ايران و ساير كشورهاي جهان است. در مورد عوامل خطر و علل مرگ و مير بيماران به دنبال عمل جراحي باي پس عروق كرونر (CABG Coronary artery bypass grafting) اتفاق نظر وجود ندارد و هدف مطالعه حاضر تعيين اين عوامل مي باشد. روش كار: در مطالعه مورد شاهدي گذشته نگر و در فاصله زماني 78 ماهه، اطلاعات باليني قبل و حين عمل بيماران با جراحي باي پس عروق كرونر كه طي 30 روز بعد از عمل فوت كرده بودند (گروه مورد، 36 بيمار) با گروه شاهد به تعداد 144 نفر از بيماراني كه به دنبال جراحي فوت نكرده بودند، ثبت و آناليز گرديد. يافته ها: ميزان مرگ ومير در طي اين فاصله زماني 1.29% بود. سن بالا، جنس مؤنث، درگيري هر سه رگ كرونري، بيماري انسدادي مزمن ريوي، درگيري شريان اصلي كرونري چپ، نارسايي دريچه ميترال، جراحي اورژانسي، شرايط بحراني قبل از عمل، سطح هموگلوبين پايين، شمارش گلبول سفيد خون بالا، آرتريوپاتي خارج قلبي، ميانگين زمان كلامپ آئورتي بالا، هيپرتانسيون پولمونري، زمان باي پس قلبي ريوي بالا، استفاده از بالون پمپ داخل آئورتي، استفاده از اينوتروپ و استفاده از ضربان ساز قلبي ارتباط معني داري با مرگ و مير داشتند. نتيجه گيري: جراحي اورژانس در شرايط بحراني قبل از عمل، به ويژه در زنان مسن با كوموربيديتي هاي متعدد، مرگ و مير بالايي دارد. ارزيابي قبل از عمل و اصلاح عواملي مانند كم خوني، كنترل عوامل التهابي و مشكلات ريوي و كم كردن طول مدت جراحي جهت كاهش مرگ و مير بعد از جراحي كمك كننده خواهد بود.