عوامل مرتبط با انجام رفتارهاي پيشگيري‌كننده از آلودگي به پديكلوزيس در دانش آموزان دختر مدارس ابتدايي شهر ايوان: كاربرد مدل اعتقاد بهداشتي

اهداف: آلودگي به شپش سر يكي از مسايل بهداشتي مهم در بين دانش آموزان است كه سبب به وجودآمدن عوارض جسمي، اجتماعي و رواني مي شود. اين مطالعه با هدف بررسي رفتارهاي پيشگيري كننده از آلودگي به شپش سر در دانش آموزان دختر ابتدايي شهر ايوان انجام شد. ابزار و روش ها: مطالعه حاضر يك مطالعه توصيفي تحليلي است كه در سال 1395 روي 157 نفر از دانش آموزان دختر پايه چهارم و پنجم ابتدايي با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي اجرا شد. ابزار مورد استفاده، پرسش نامه محقق ساخته بود كه براساس مدل اعتقاد بهداشتي طراحي و روايي و پايايي آن تاييد شد. پس از تكميل پرسش نامه ها توسط دانش آموزان، داده ها توسط نرم افزار SPSS 16 و با استفاده از آزمون هاي آماري T مستقل، همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون لجستيك مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: دانش آموزان پايه چهارم از آگاهي (0.001=p) و شدت درك شده (0.003=p) بالاتري نسبت به دانش آموزان پايه پنجم برخوردار بودند. همچنين آگاهي افرادي كه سابقه ابتلا به پديكولوزيس داشتند، به طور معني داري بالاتر از افرادي بود كه سابقه ابتلاي قبلي نداشتند (0.039=p). بين خودكارآمدي با رفتارهاي پيشگيري كننده از آلودگي به پديكلوزيس (0.499=r؛ P 0.001) همبستگي معني دار وجود داشت. همچنين متغير خودكارآمدي، 26.4% تغييرات رفتار را پيش بيني كرد (P 0.001). نتيجه گيري: خودكارآمدي دانش آموزان در اتخاذ رفتارهاي پيشگيري كننده از پديكلوزيس نقش بسزايي دارد.