اثر تركيبي مكمل رزوراترول و تمرين استقامتي بر مقادير IL-10 و TNF- α در موش‌هاي ديابتي نوع دو

زمينه و هدف: استفاده از مكمل ها و عصاره هاي گياهي و تمرينات ورزشي براي درمان ديابت نوع دو امروزه رواج يافته است. هدف از مطالعه حاضر بررسي تأثير تمرين استقامتي و مصرف رزوراترول بر مقادير IL10 و TNF alpha در موش هاي ديابتي نوع دو بود. روش ﻛﺎر: در اين مطالعه تجربي، 32 سر موش صحرايي ديابتي شده نژاد اسپراگ داولي با ميانگين وزن 10 ±225 گرم و رژيم غذايي پركالري به طور تصادفي به چهار گروه (كنترل، مكمل، تمرين، تمرين + مكمل) تقسيم شدند. گروه هاي تمرين به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه، هر جلسه 30 دقيقه تحت تأثير تمرين استقامتي با شدت 70 تا 75 درصد VO2max قرار گرفتند. گروه هاي دريافت كننده مكمل روزانه 10 ميلي گرم رزوراترول به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن دريافت كردند. داده ها با استفاده از روش آماري تحليل واريانس يك طرفه و در سطح معني داري (0.05 p) ارزيابي شد. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد مقادير IL10 پس از هشت هفته تمرين استقامتي و مصرف رزوراترول تأثير معني داري نداشت و مقادير TNF alpha، گلوكز ناشتا، انسولين و شاخص مقاومت به انسولين در گروه هاي تجربي كاهش معني داري پيدا كرد (0.001 =p). نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش حاضر به نظر مي رسد مصرف توأم مكمل رزوراترول و انجام تمرينات استقامتي مي تواند باعث كاهش عوامل التهابي در ديابت نوع دو شود.