بررسي كارايي پرسولفات فعال شده با گاز ازن در تجزيه سورفكتانت آنيوني سديم دودسيل بنزن سولفانات (SDBS) از محيط‌هاي آبي

زمينه و هدف: حذف آلاينده هاي آلي مقاوم مانند دترجنت ها، با استفاده از روش هاي متداول داراي كارايي مطلوبي نمي‫باشند. مولكول ازن در حضور آنيون پرسولفات مي تواند بعنوان يك فرايند مناسب در حذف اينگونه آلاينده ها مورد استفاده قرار گيرد. هدف اين مطالعه، تعيين كارايي فرايند تلفيقي ازن و راديكال سولفات در تجزيه (SDBS) و كاهش غلظت اين آلاينده در محيط هاي آبي مي باشد. روش كار: در اين مطالعه تجربي، از محفظه ازن زني به حجم 1 ليتر به صورت نيمه پيوسته استفاده شد. تاثير پارامترهاي pH (113)، غلظت آنيون پرسولفات (mM/L100-10)، غلظت ازن ورودي (mg/L.hr51)، غلظت اوليه SDBS (mg/L10-100) مورد بررسي قرار گرفتند. همچنين سينتيك واكنش، تاثير حضور رباينده راديكال و ميزان حذف COD در شرايط مناسب فرايند تعيين شد. اندازه گيري غلظت SDBS و COD بر اساس روش هاي ارائه شده در مرجع آزمايشات آب و فاضلاب صورت گرفت. يافته ها: در شرايطي كه پارامترهاي فرايند 3=pH، غلظت اوليه SDBS 10 ميلي گرم در ليتر، غلظت ازن ورودي mg/L.hr5، پرسولفات mM/L50 در مدت زمان 40 دقيقه بود، كارايي فرايند بيش از 97 درصد بدست آمد. با تغيير پارامترها از شرايط ذكر شده و حضور عوامل رباينده راديكال، كارايي فرايند، كاهش يافت. كارايي حذف COD در شرايط بدست آمده، 80 درصد در مدت زمان 70 دقيقه گزارش شد. همچنين سينتتيك فرايند از سينتيك درجه يك تبعيت مي‫كرد. نتيجه گيري: فرايند ازن زني در حضور پرسولفات به دليل توليد راديكال هاي فعال پرسولفات، مي تواند روش مناسبي براي حذف آلاينده هاي مقاوم مانند SDBS باشد و با كمك اين روش مي توان باعث افزايش تصفيه پذيري فاضلاب حاوي اين آلاينده و كاهش بار آلي شد.