عنوان مقاله :
مقايسه تاثير آموزش به دو شيوه سنتي و مبتني بر الگوي اعتقاد بهداشتي بر انجام تمرينات كگل در زنان ميانسال
پديد آورندگان :
حمزه اي ، كبري دانشگاه علوم پزشكي قزوين - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه مامايي , حسين زاده ، كاظم دانشگاه علوم پزشكي قزوين - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه پرستاري , آژ ، نضال دانشگاه علوم پزشكي قزوين - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه مامايي , مافي ، مريم دانشگاه علوم پزشكي قزوين - دانشكده پرستاري و مامايي
كليدواژه :
ضعف عضلات كف لگن , تمرينات كگل , الگوي اعتقاد بهداشتي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: مطالعات انجام شده اثربخشي تمرينات كگل را در پيشگيري و درمان ضعف عضلات لگن و در نتيجه بياختياري ادرار كه از مهمترين عوارض آن ميباشد اثبات كرده اند، اما هنوز بعنوان يك روش رايج توسط خانمها بكار گرفته نميشود. لذا استفاده از يك الگوي آموزشي جهت ترغيب گروه هدف به انجام مستمر اين تمرينات ضرورت دارد. هدف از انجام مطالعه حاضر مقايسه انجام تمرينات كگل بعنوان جزيي از رفتارهاي ارتقادهنده سلامت با استفاده از الگوي آموزشي اعتقاد بهداشتي در قياس با روشهاي سنتي آموزش ميباشد. روش كار: اين مطالعه از نوع كارآزمايي كنترل شده تصادفي بود كه بر روي 100 نفر از زنان ميانسال مراجعه كننده به مراكز جامع سلامت در شهر الوند در سال 1396 انجام شد، نمونه ها بصورت تخصيص تصادفي در دو گروه كنترل و مداخله تقسيم شدند؛ جهت گروه كنترل، نمونه ها از مراقبتهاي معمول بهره گرفتند و در گروه مداخله برنامه آموزشي بر پايه الگوي اعتقاد بهداشتي اجرا شد. مداخله آموزش طي 4 جلسه آموزشي سخنراني، پرسش و پاسخ، بحث گروهي و نمايش عملي اجرا شد. جهت هر دو گروه كنترل و مداخله، دو ماه بعد از اجراي برنامه آموزشي، مجدداً پرسشنامه تكميل شد و گروه مداخله علاوه بر پرسشنامه، چك ليست را نيز پس از دو ماه تحويل دادند. يافته ها: ميانگين نمره آگاهي در گروه آزمون قبل از مداخله 6.46 و بعد از مداخله 9.92 بود كه به طور معنيداري نسبت به گروه كنترل (6.56 به 6.54) افزايش يافته بود (P 0.001). قبل از مداخله تنها 7 نفر با ورزش كگل آشنايي داشتند كه بعد از مداخله در گروه آزمون تمامي نمونه ها با اين تمرينات آشنايي كامل پيدا كردند. قبل از مداخله 10 درصد نمونه ها ورزش كگل را بدرستي و مرتب انجام ميدادند كه بعد از مداخله به 100 درصد رسيد، ولي در گروه كنترل تغييرات محسوس نبود. در مورد زيرمقياسهاي الگوي اعتقاد بهداشتي يعني حساسيت و شدت درك شده، منافع و موانع ، راهنماي عمل و خودكارآمدي قبل و بعد از مداخله درگروه آزمون با استفاده از تي زوجي اختلاف معنيداري مشاهده شد ولي اين تغييرات براي گروه كنترل معنيدار نبود. نتيجه گيري: آموزش بر اساس مدل اعتقاد بهداشتي سبب ارتقاء ميزان انجام تمرينات ورزشي كگل در زنان ميانسال گرديد، لذا ضرورت دارد كه به مراقبين سلامت در مورد استفاده از الگوهاي تغيير رفتار آگاهي لازم داده شود.
عنوان نشريه :
سلامت و بهداشت
عنوان نشريه :
سلامت و بهداشت