برنامه ريزي استراتژيك آموزش از دور در دانشگاه پيام نور

هدف از انجام اين پژوهش طراحي الگوي برنامه ريزي استراتژيك آموزش از دور در آموزش عالي ايران مي باشد. روش پژوهش تركيبي (كيفي و كمي) است. نمونه آماري در بخش كيفي هفت نفر از صاحبنظران آموزش از دور و مديريت دولتي و در بخش كمي 97 نفر از اعضاي هيئت علمي گروه مديريت دولتي مي باشند. نتايج اين پژوهش نشان داد كه چون طبيعت دانشگاه و آموزش عالي با طبيعت سازمان ها و بنگاه هاي كسب و كار محور متفاوت است، همچنين بين دانشگاه هاي مرسوم و دانشگاه هاي آموزش از دور تفاوت وجود دارد، بايد در مدل هاي ارائه شده تغييراتي داد. با شناخت اين تفاوت ها، دانشگاه ها مي توانند مدل سنتي را به گونه اي تغيير دهند كه شناخت و مشاركت آنها در اين فرايند بهبود يابد و همواره برنامه ريزي استراتژيك با نتايج بهتري حاصل شود. در اين پژوهش براساس مطالعات انجام شده، الگوي مفهومي متناسب با برنامه ريزي استراتژيك آموزش از دور طراحي شد. جهت گردآوري داده ها در بخش كيفي از مصاحبه نيمه ساختاريافته با صاحب نظران استفاده و از مقوله بندي نتايج آن پرسشنامه بدست آمد. نتايج پرسشنامه با استفاده از ماتريس عوامل داخلي و خارجي نشان دهنده غلبه ضعف ها بر قوت ها و تهديدها بر فرصت ها مي باشد. نتايج ماتريس چهارخانه اي عوامل داخلي و خارجي نشان داد كه دانشگاه پيام نور در موقعيت استراتژي تدافعي مي باشد. همچنين از ماتريس SWOT براي تدوين استراتژي و از ماتريس QSPM اولويت بندي آن ها استفاده شد. در نهايت نتايج تحليل مسير، نشان داد كه در حدود 81% از مجموع تغييرات متغير وابسته توسط مدل تحليلي نهايي ارائه شده تبيين شده كه نشان دهنده تناسب بالاي مدل مفهومي جهت ارائه در برنامه ريزي استراتژيك آموزش از دور مي باشد.