مقايسه سطوح مختلف نگرش مذهبي بر احساس معنا، تنهايي و شادكامي در زندگي سالمندان تحت پوشش سازمان بهزيستي

اهداف: هدف اين پژوهش مقايسه سطوح متفاوت نگرش مذهبي بر احساس معنا، تنهايي و شادكامي در زندگي سالمندان تحت پوشش اداره بهزيستي شهرستان اروميه بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصيفيتحليلي بود و نمونه اي به حجم 221 نفر (81 زن و 140 مرد) از سالمندان بالاي 60 سال با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي انتخاب شدند. پرسش نامه نگرش مذهبي خداياري فرد و همكاران، پرسش نامه احساس تنهايي راسل، پرسش نامه معنا بخش بودن صالحي و پرسش نامه شادكامي آكسفورد در اين پژوهش به عنوان ابزار استفاده گرديد. يافته ها: نتايجي كه از روش تحليل واريانس چند متغيري و روش پيگيري شفه بدست آمد، نشان داد كه هر چه سالمندان در سطح قوي تر نگرش مذهبي قرار داشته باشند، شادكامي و احساس معنا در زندگي آنها نيز بيشتر است( 0/05 p ) نتيجه گيري: نگرش مذهبي يك عامل پيشگيري كننده جهت كاهش مشكلات سالمندان به شمار مي رود و بر اين اساس مسئولين ذيربط مي توانند با برنامه ريزي هاي مناسب به تقويت باورهاي مذهبي سالمندان بپردازند و زمينه هاي لازم جهت شركت در فعاليت هاي مذهبي را براي سالمندان فراهم كنند.