كاركردهاي اجرايي و تفكر خلاق در دوزبانه‌ها و يك‌زبانه‌هاي سالمندان 60 تا 80‌ساله شهر تهران

اهداف هدف اين پژوهش مقايسه كاركردهاي اجرايي و تفكر خلاق در دوزبانه ها و يك زبانه هاي سالمند بود. مواد و روش ها روش پژوهش اين تحقيق از نوع مطالعات توصيفي و علّي و مقايسه اي است. جامعه آماري در اين پژوهش همه سالمنداني بودند كه براي گذراندن اوقات فراغت در پارك هاي سطح شهر تهران حضور پيدا مي كنند. در اين پژوهش ۱۰۰ نفر سالمند (۵۰ نفر تك زبانه فارسي و ۵۰ نفر دو زبانه آذري فارسي) در دامنه سني ۶۰ تا ۸۰ سال به روش نمونه گيري دردسترس با درنظرگرفتن ملاك هاي ورودي و خروجي و همچنين متغيرهاي مدنظر پژوهش همچون سن، وضعيت تأهل، ميزان تحصيلات، تك زبانه و دو زبانه بودن، وضعيت اقتصادي انتخاب و مطالعه شدند. همه سالمندان مطالعه شده ساكن شهر تهران، كاملاً هوشيار و قادر به پاسخگويي به آزمون ها و دردسترس بودند. براي گردآوري اطلاعات از ابزارهاي اندازه گيري خرده مقياس فراخناي ارقام آزمون هوش وكسلر بزرگسالان، آزمون دي ۲، آزمون عملكرد مداوم و آزمون تفكر خلاق تورنس استفاده شد. يافته ها روش تحليل داده ها، آزمون تحليل واريانس چندمتغيري و آزمون مقايسه هاي زوجي بود. طبق نتايج پژوهش بين ميانگين دو گروه سالمندان تك زبانه و دوزبانه در حافظه ارقام مستقيم، حافظه ارقام معكوس و كل حافظه كاري، همچنين در ابعاد توجه انتخابي در ابعاد بازداري شناختي در خلاقيت كل و ابعاد آن، تفاوت معني داري از نظر آماري وجود دارد و اين معني داري به نفع ميانگين گروه سالمندان دوزبانه است. نتيجه گيري نتايج اين مطالعه نشان داد دوزبانگي در طول زندگي مي تواند باعث بهبود عملكرد شناختي شود. در اين راستا پيشنهاد مي شود در تحقيقات آتي ضمن بررسي اثر دوزبانگي در پيشگيري از دمانس، با توجه به پيامدهاي مثبت دوزبانگي، افراد ترغيب به يادگيري زبان دوم شوند.