وضعيت سلامت جسمي در سالمندان ساكن منزل شهر تهران در سال 1395

اهداف در ايران با افزايش جمعيت سالمندان مواجه هستيم، اما دانش ما در زمينه سلامتي آنان كافي نيست. شناخت جامع از مشكلات سلامتي اين قشر آسيب پذير، برنامه ريزان را براي انجام مداخلات مؤثر ياري خواهد كرد . بنابراين اين مطالعه با هدف بررسي وضعيت سلامت جسمي سالمندان شهر تهران انجام شد. مواد و روش ها در يك مطالعه مقطعي، 450 نفر سالمند واجد شرايط به صورت نمونه گيري طبقه اي و خوشه اي چند مرحله اي از 5 منطقه شهر تهران در سال 1395 انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات، از پرسش نامه طرح بررسي جامع نيازهاي سالمندان كه در ايران طراحي و روايي و پايايي آن انجام شده است، استفاده شد. پس از تأييد كميته اخلاق دانشگاه و گرفتن رضايت آگاهانه از سالمندان، پرسش نامه ها با مراجعه به در منزل تكميل شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نسخه 16 نرم افزار آماري SPSS و آزمون رگرسيون لجستيك انجام شد. يافته ها ميانگين و انحراف معيار سني افراد شركت كننده 7.3±70.1 سال بود. از ميان سالمندان مطالعه شده 90.9 درصد حداقل يك بيماري مزمن با درمان ويژه داشتند. رايج ترين بيماري گزارش شده التهاب مفاصل (62.4 درصد) و رايج ترين اختلال و مشكل مربوط به سلامت در كل سالمندان مطالعه شده، اضطراب و خستگي، به ترتيب با فراواني 57.6 و 56.4 درصد بود. در مدل رگرسيون لجستيك چندمتغيره، با كنترل متغيرهاي مخدوش كننده، شاخص آسيب پذيري با وضعيت سلامت جسمي رابطه معني دار آماري داشت (OR=4.433, P 0.001). نتيجه گيري با توجه به افزايش شيوع بيمارهاي مزمن در سالمندان نسبت به مطالعات گذشته، برنامه ريزي ها و ارائه خدمات بايد منطبق با وضعيت كنوني و نيازهاي در حال تغيير آنان باشد.