مقايسه توجه انتخابي و عملكرد اجرايي در افراد نظامي با گروه هنرمندان و افراد عادي(غير نظامي- غير هنرمند)

مقدمه: هدف از اين پژوهش بررسي تأثير محيط زندگي شخصي يا شغلي فرد بر روي رشد مؤلفه هاي توجه انتخابي و عملكرد اجرايي بود كه طي آن مؤلفه هاي فوق در نظاميان، هنرمندان و افراد عادي مقايسه شد. روش بررسي: به اين منظور نمونه اي به حجم 120 نفر در سه گروه 40 نفري از گروه ها به طور تصادفي انتخاب شدند. از آزمون d2 براي سنجش توجه انتخابي و از آزمون برج لندن براي سنجش كاركرد اجرايي استفاده گرديد. براي تحليل يافته ها از آمار توصيفي، آزمون تحليل واريانس يك طرفه ANOVA و آزمون مقايسات چندگانه بونفروني استفاده شده است. يافته ها: در تمامي مؤلفه هاي آزمون d2 نظاميان نتيجه بهتري كسب كردند كه در مؤلفه خطاي ارتكاب اختلاف بين گروه ها از نظر آماري معني دار نبود. در مؤلفه هاي آزمون برج لندن نيز همانند آزمون d2 نظاميان نتايج بهتري به دست آوردند. بحث و نتيجه گيري: به نظر مي رسد كه ويژگي هاي روانشناختي متأثر از محيط هايي است كه اشخاص در آن مشغول كار و زندگي هستند. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه نظم و انضباط موجود در محيط كاري نظاميان ممكن است باعث رشد بيشتر توجه انتخابي و عملكرد اجرايي شود.