ارزيابي الگوي قيمت گذاري و رويكرد پرتفوي زمان-تقويمي در رويداد پژوهي بلندمدت

Evaluation of The Pricing Model and Calendar-Time Portfolio Approach in Long-Term Event Study

در رويداد پژوهي بلندمدت، سنجش عملكرد غيرعادي ناشي در بلندمدت از رويدادهاي خاص ، براساس روش‌هاي مختلف انجام مي‌شود. رويكرد پرتفوي زمان-تقويمي يكي از اين روش‌ها است كه در آن براي محاسبه بازده غيرعادي ناشي از اثر رويداد مورد بررسي بر قيمت سهام شركت‌ها، استفاده مي‌شود. در اين پژوهش با شبيه‌سازي مبتني بر داده‌هاي 321 شركت در دوره زماني 1396-1380 به ارزيابي توان اين روش در بازار سرمايه ايران پرداخته شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه متعاقب يك رويداد، ارزيابي عملكرد قيمت سهام شركت‌ها در بلندمدت، بايد بازه زماني سه ساله مورد توجه قرار گيرد. همچنين مدل چهار عاملي بر اساس نقدشوندگي سهام در روش حداقل مربعات معمولي و مدل‌هاي سه عاملي فاما و فرنچ، مدل چهار عاملي بر اساس نقدشوندگي سهام، مدل چهار عاملي بر اساس بتاي سهام و مدل چهار عاملي بر اساس اقلام تعهدي در روش حداقل مربعات موزون به عنوان الگوي مناسب در بازه زماني سه ساله شناسايي شدند.

In the long-run event studies, the measurement of abnormal performance due to specific events in the long run is done according to different methods. The calendar - time portfolio approach is one of those methods used to calculate the abnormal returns resulting from the effect of the event being investigated on the stock price of the firms. In this study, based on the data of 321 firms in the period of 1396-1380, the power of those methods in the Iranian capital market were assessed through simulation. The results show that following a performance appraisal of stock prices of firms in the long run, the three-year period should be taken into account. In addition, the four-factor model based on stock liquidity in the ordinary least square, and the Fama and French’s three-factor model, a four-factor model based on stock liquidity, a four-factor model based on stock beta and a four-factor model based on accruals in weight-average least squares , were identified as good models in the three-year period.