بررسي تأثير توانمندسازي بر تمايل به ترك خدمت كاركنان با متغير ميانجي رضايت شغلي (مورد مطالعه: اداره كل امور مالياتي جنوب شهر تهران)

اين مطالعه با هدف بررسي رابطه بين توانمند سازي و رضايت شغلي و تمايل به جابجايي كاركنان اداره كل امور مالياتي جنوب تهران انجام گرفت. تعداد جامعه آماري 700 نفر بوده اند كه از نتايج 155 پرسشنامه به عنوان نمونه آماري در اين تحقيق استفاده شده است. در اين پژوهش براي جمع آوري داده هاي مورد نظر جهت آزمون فرضيات و سنجش نظرات از پرسشنامه استفاده شده است. براساس يافته هاي اين تحقيق بين ابعاد معناد داري، شايستگي و خودمختاري توانمند سازي كاركنان با رضايت شغلي رابطه مثبت و معنا داري وجود دارد. بعد تاثير گذاري توانمند سازي تاثيري بر رضايت شغلي كاركنان ندارد كه با يافته هاي تحقيقات ذكر شده در اين تحقيق هماهنگي ندارد. ديگر يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد رضايت شغلي كاركنان بر تمايل به جابجايي (ترك خدمت) تاثير منفي و معناداري دارد.