بررسي گونه‌هاي تعامل اجتماعي ميان گروه‌هاي قومي در ايران: مورد مطالعه گروه‌هاي قومي استان آذربايحان غربي

Investigating Social Interaction Types among Ethnic Groups in Iran Case study: Ethnic Groups in West Azerbaijan

تمايل به مطالعه روابط اجتماعي ميان گروه ­هاي قومي در چند دهه گذشته به طور بارزي افزايش يافته است. رشد افتخارات قومي، در نتيجه افزايش آگاهي از حوزه قوم­ گرايي در سطح جوامع و ارتباط اين حوزه با مسايل اجتماعي موجود درجوامع بشري، به اين امر منجر شده­ است. مسئله اصلي تحقيق شناسايي گونه­­ هاي تعامل اجتماعي ميان گروه­ هاي قومي به مثابه يك گروه اجتماعي است. در اين تحقيق به منظور تبيين و توصيف مناسبات موجود ميان گروه ­هاي قومي استان آذربايجان غربي از روش پيمايشي و سوالات مرتبط با چارچوب نظري تحقيق استفاده شده است. به منظور سنجش گونه ­هاي تعامل اجتماعي ميان گروه ­هاي قومي از گونه­ شناسي "رابرت مرتون" بر اساس دو متغير تعصب و تبعيض استفاده شده است. جامعه آماري 480 نفر از ساكنان استان بر اساس روش نمونه­ گيري خوشه ­اي چند مرحله­ اي از سه منطقه شمال، جنوب و مركز استان انتخاب شدند. پايايي پرسشنامه 897/ 0برآورد گرديد. با توجه به تحليل انجام شده، توزيع گونه­ هاي تعامل اجتماعي در ميان جامعه مورد مطالعه، 30 درصد كاملاً غير ليبرال، 26/7 نسبتاً غير ليبرال، 15 درصد نسبتاً ليبرال و 28/3 كاملاً ليبرال مي­ باشد. بر اساس يافته­ هاي تحقيق به لحاظ تعصب در ميان گروه ­هاي قومي تفاوت معني­داري وجود دارد ولي از جهت تبعيض اين تفاوت معني­دار نبود. هم­چنين گونه­ شناسي مرتن در جامعه مورد مطالعه تطابق دارد و تمامي گونه ­هاي موجود در مدل مرتن در جامعه مورد مطالعه مشاهده گرديد. آزمون آماري تفاوت معني­داري را به لحاظ گونه­ هاي تعامل اجتماعي در ميان گروه­ هاي قومي نشان مي­ دهد. آزمون­ هاي تعقيبي نشان مي­ دهدكه اين تفاوت ميان ترك و كرد معني­دار نيست بلكه با ساير گروه­ هاي قومي معني­دار است.

This Article no abstract.