تجزيه آماري عملكرد و صفات زراعي در بين نتايج تلاقي لاين‌هاي گندم تحت تنش شوري

شوري يكي از تنش هاي غيرزيستي مهم بخصوص در مناطق خشك و نيمه خشك است كه رشد گياه را تحت تأثير قرار مي دهد و از اين طريق عملكرد دانه را كاهش مي دهد. هدف از اين پژوهش، شناسايي صفات زراعي مرتبط با تغييرات عملكرد دانه گندم تحت شرايط نرمال و تنش شوري بود. به همين منظور، 272 لاين اينبرد نوتركيب حاصل از تلاقي روشن times\ سبلان در قالب طرح آلفا لاتيس با دو تكرار و در دو شرايط نرمال و تنش شوري در مزرعه تحقيقاتي يزد در طي سال هاي زراعي 91-1390 كشت گرديدند. در هنگام برداشت عملكرد دانه، شاخص برداشت، عملكرد بيولوژيك، وزن دانه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، ارتفاع گياه ارزيابي شدند. به منظور مطالعه روابط بين عملكرد دانه گندم و ساير صفات زراعي تحت هر دو شرايط نرمال و تنش شوري، از پنج روش آماري شامل همسبتگي ساده، رگرسيون خطي چند گانه، رگرسيون گام به گام، تجزيه به مؤلفه هاي اصلي و تجزيه عاملي استفاده شد. نتايج حاصل از همبستگي، رگرسيون گام به گام، تجزيه به مؤلفه هاي اصلي و تجزيه عاملي نشان داد كه عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت مهم ترين متغير هاي تأثير گذار بر عملكرد دانه تحت هر دو شرايط نرمال و تنش شوري بودند. بنابراين مي توان با افزايش عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت عملكرد دانه را تحت هر دو شرايط نرمال و تنش شوري افزايش دادند.