جداسازي و بررسي بيان ايزوفرم فتوسنتزي ژن فسفوانول پيروات كربوكسيلاز در گياه شورزيست آلوروپوس ليتوراليس تحت تنش شوري

با توجه به اين كه كشاورزي دنيا با دو معضل گرم شدن زمين و شوري خاك روبرو است، بررسي مولكولي گياهان مقاوم به شوري و گرما كمك زيادي به درك مكانيسم مقاومت و انتقال آن به گياهان زراعي مي كند. آنزيم فسفوانول پيروات كربوكسيلاز (PEPc) واكنش برگشت ناپذيز فسفو انول پيروات را در حضور يون بي كربنات به منظور توليد اگزالو استات در گونه هايي كاتاليز مي كند كه در آنها كربو كسيلاسيون اوليه CO2 مزوفيلي در طول فتوسنتز C4و متابوليسم اسيد كراسولاسه انجام مي شود. در پژوهش حاضر بخشي از توالي كد شونده (CDS) ژن pepc در گياه شورزيست چمن شور ساحلي يا برت با نام علمي آلوروپوس ليتوراليس با طول 678 جفت باز جداسازي و با شماره دسترسي KP122945 (EC:4.1.1.31) در بانك ژن NCBI ثبت شد، سپس الگوي تمايل كدوني و آناليز كمي بيان آن در غلظت هاي شاهد (0) و 600 ميلي مولار نمك كلريد سديم (Nacl) با استفاده از روش Real-time PCR مطالعه شد. نتايج نشان دادند كه قطعه جداسازي شده بيشترين همولوژي در سطح پروتئين را با گونه هاي Eragrostis minor و japonica Zoysia دارد. همچنين شاخص تمايل كدني (CAI) آن 0/82 برآورد گرديد. بررسي كمي بيان ژن تحت تنش 600 ميلي مولار نمك نشان داد كه سطح رونوشت ژن pepc در پاسخ به شرايط تنش، حدود 3 برابر (نسبت به شاهد) افزايش يافته است. بنابراين افزايش بيان ژن فتوسنتزي pepc به عنوان يكي از مكانيسم هاي ايجاد مقاومت به تنش شوري در گياه آلوروپوس ليتوراليس پيشنهاد مي شود.